Hisense U7NQ vs Sony X85L

Telewizor Hisense U7NQ 65 na wykresie luminacji pokazał spore możliwości, przekraczając barierę 1000 nitów i bez problemu w pierwszej, trzeciej i piątej scenie testowej osiągnął bardzo wysokie wyniki jasności. Jednak, tak jak wcześniej, w drugiej i czwartej scenie testowej, na przykład z filmu Sicario 2, występują duże problemy z utrzymaniem jasności, a wyniki w okolicach 200 nitów są bardzo rozczarowujące. Mimo dużej liczby stref wygaszania, algorytm w telewizorze odpowiadający za sterowanie tymi strefami nie jest w stanie odpowiednio zareagować — w tym przypadku mocno przygasza małe elementy, takie jak księżyc czy światło helikoptera. Jasne światło, które powinno nas oślepić jest zbyt przygaszone aby nazwać je efektem HDR. Mimo wszystko warto pochwalić telewizor za wysokie pokrycie palety barw DCI-P3 na poziomie 96%, które pozwoli mu dobrze oddać większość scen filmowych.

Telewizor Sony X85L oferuje solidną wydajność HDR z jasnością na poziomie 750 nitów, co jest wystarczające, aby cieszyć się wyrazistymi efektami. W scenach o umiarkowanej trudności, takich jak pierwsza, trzecia czy piąta scena testowa, jasność około 600 nitów pozwala poczuć efekt HDR w pełni. Niestety, przy bardziej wymagających fragmentach, jak scena z filmu Sicario 2, telewizor pokazuje swoje ograniczenia. Spadki jasności do 250 nitów sprawiają, że efekt HDR traci na swojej imponującej jakości i przypomina raczej zwykły SDR. Mimo to, warto podkreślić bardzo dobre pokrycie palety barw DCI-P3 na poziomie 95%, a to zdecydowanie zasługuje na pochwałę i wpływa pozytywnie na ogólną jakość obrazu.

Chiński producent w swoich telewizorach oferuje różnorakie ustawienia obrazu, ale najlepszym trybem w tym modelu jest bez wątpienia Filmmaker Mode. Mimo swojej nazwy, tryb ten ma swoje problemy: balans bieli, choć z grubsza poprawny, charakteryzuje się mocną dominacją ciepłych tonów przez wybicie koloru czerwonego, zarówno w materiałach 4K, jak i HD. Test Colour Checker potwierdza te błędy — widoczne są odchylenia próbek w nieodpowiednie odcienie. Jeśli chodzi o charakterystykę jasności, gamma odpowiedzialna za materiały HD pokazuje wartości poniżej 2,4, co prowadzi do pewnego rozjaśnienia ekranu. Z kolei krzywa EOTF pokazuje problemy telewizora z wyświetlaniem małych elementów świetlnych, co potwierdziły wcześniej opisane akapity.

Telewizor Sony X85L został sprawdzony w trybie IMAX Enhanced, który, choć kojarzy się ze światowej klasy kinem, nie gwarantuje obrazu zgodnego z zamysłem reżysera. Głównym problemem jest balans bieli – zauważalna jest silna dominacja koloru niebieskiego oraz znaczne braki czerwieni. W rezultacie obraz staje się nienaturalnie chłodny i wygląda sztucznie. Błędy w odwzorowaniu kolorów potwierdził test Colour Checker, który wykazał znaczne rozbieżności – kolory były „rozrzucone” niczym strzały z karabinu, a tylko nieliczne próbki trafiły w docelowe wartości. To wyraźnie pokazuje, że precyzja odwzorowania kolorów pozostawia wiele do życzenia.

Jasność obrazu to jedna z pozytywnych cech telewizora. Gamma dla treści HD jest na poprawnym poziomie, choć pojawiają się drobne błędy, ale generalnie jest całkiem dobrze. Problemem pozostaje jednak charakterystyka jasności dla materiałów 4K, kontrolowana przez krzywą EOTF. Widać tutaj, że bardzo małe, jasne elementy obrazu są zbyt przyciemnione, co jest efektem ograniczonej liczby stref podświetlenia, wynikającej z konstrukcji telewizora.

Telewizory Hisense oferują wiele narzędzi do korekty obrazu, które pozwalają dostosować ustawienia do własnych preferencji, dlatego postanowiliśmy wykorzystać te możliwości, aby zbliżyć jakość obrazu do referencyjnego. W przypadku balansu bieli, udało się wyeliminować dominację koloru czerwonego, dzięki czemu barwy stały się bardziej neutralne, co pozwoliło uzyskać bardziej realistyczny obraz zarówno w materiałach 4K, jak i HD. Podobną poprawę zauważyliśmy w charakterystyce jasności. Gamma, która wcześniej prowadziła do nadmiernego rozjaśnienia ekranu, została skorygowana, co przyczyniło się do lepszego odwzorowania detali w ciemniejszych partiach obrazu, zachowując naturalną równowagę tonalną.

Jednak największym wyzwaniem była kalibracja krzywej EOTF, która odpowiada za jasność w materiałach 4K. Na pierwszy rzut oka, wartość EOTF wyglądała na niemal idealną, jednak szczegółowe testy wykazały nieco inne wyniki. Gdy przyjrzeliśmy się jej bliżej — zwłaszcza używając filtra po prawej stronie wykresu EOTF — zauważyliśmy, jak telewizor manipuluje materiałami filmowymi w 4K, często mocno podbijając jasność. Ten efekt był szczególnie widoczny w scenach z filmów takich jak Pan oraz Billy Lynn, gdzie telewizor próbował sztucznie zwiększyć jasność elementów, wpływając na ich naturalność. Mimo tych niedoskonałości, kalibracja przyniosła pozytywne rezultaty, szczególnie w zakresie poprawy tonalności. Dla większości użytkowników efekt końcowy powinien być satysfakcjonujący, szczególnie jeśli zależy im na zbliżeniu jakości obrazu do profesjonalnych standardów referencyjnych.

Dzięki zastosowaniu narzędzi kalibracyjnych, które oferuje Sony X85L, udało się znacząco poprawić jakość obrazu. Po kalibracji balans bieli dla treści HD jest znacznie bardziej stabilny, co sprawia, że kolory wyglądają bardziej naturalnie, a obraz zyskuje na autentyczności. Choć nie jest on idealny, zmiany te sprawiają, że widzowie mogą cieszyć się bardziej realistycznym odwzorowaniem barw, eliminując wcześniejszą, chłodną tonację. Gamma, która już wcześniej prezentowała się przyzwoicie, została skorygowana do jeszcze lepszej wersji. Dzięki temu przejścia tonalne i jasność są bardziej spójne, co pozytywnie wpływa na głębię i szczegółowość obrazu.

Jeśli chodzi o treści 4K, mimo starań balans bieli wciąż ma problem z niedoborem czerwieni, co może powodować za ciepłe barwy, w niektórych scenach. Testy syntetyczne pokazały, że krzywa EOTF w HDR jest dość stabilna, z lekkim wzmocnieniem w średnio jasnych scenach. Jednak w rzeczywistych materiałach filmowych telewizor nadal bywa zbyt jasny przy drobnych, świetlnych detalach, co jest efektem ograniczeń technologii dużych stref wygaszania.

Mimo wszystko kalibracja przyniosła znaczące korzyści, szczególnie w zakresie dokładności kolorów, poprawiając ogólną jakość obrazu i zapewniając bardziej naturalną i spójną wizje reżyserską.

Jeżeli chodzi o wygładzanie przejść tonalnych, to mimo obecności funkcji "Obraz gładki i gradientowy" na sekwencji testowej nie zauważyliśmy, aby funkcja cokolwiek wnosiła — zalecamy ją wyłączyć. Jeśli chodzi o upscaling, telewizor nieźle poradził sobie z naszą modelką, a gałęzie w tle nie są nadmiernie poszarpane — obraz wydaje się mocno plastyczny. Jednak został lekko przycięty przez tzw. overscan.

W kwestii wygładzania przejść tonalnych telewizor Sony X85L nie oferuje żadnych dedykowanych opcji poprawy, co jest pewnym minusem. Z drugiej strony, skalowanie obrazu wypada całkiem nieźle – telewizor dodaje odrobinę sztucznej ostrości, co może sprawiać, że detale, takie jak gałęzie drzew, są bardziej wyraziste, choć czasem z widocznymi poszarpaniami. Tego typu efekt może przypaść do gustu niektórym widzom, którzy preferują bardziej szczegółowy obraz.

Hisense U7NQ posiada matrycę o częstotliwości odświeżania 144 Hz, co zdecydowanie sprzyja płynności ruchu. Dla kinomaniaków dostępne są dwie funkcje: redukcja szarpania i redukcja rozmycia. Funkcja redukcji szarpania minimalizuje efekt tzw. judder, czyli nieprzyjemnych skoków obrazu, szczególnie widocznych przy niższych liczbach klatek na sekundę. Z kolei redukcja rozmycia pomaga wyostrzyć szybko poruszające się obiekty, co jest przydatne podczas oglądania dynamicznych scen akcji.

Jeżeli chodzi o smużenie, telewizor posiada niezły czas reakcji matrycy, dzięki czemu nie widać nadmiernego smużenia, z wyjątkiem specyficznych sytuacji, takich jak test z Ufoludkiem na ciemnym tle. W takich przypadkach mogą pojawiać się delikatne artefakty, ale ogólnie telewizor dobrze radzi sobie z dynamicznymi obrazami, zapewniając satysfakcjonującą jakość ruchu.

Sony X85L, wyposażony w matrycę 120 Hz, spełni oczekiwania szerokiego grona użytkowników – od fanów sportu i gier po kinomanów. Kinomaniacy z pewnością docenią obecność jednego z najlepszych systemów upłynniaczy obrazu, jakim jest Motionflow. System ten oferuje regulację za pomocą suwaków gładkości i czystości – gładkość odpowiada za płynność ruchu, eliminując efekt szarpania, podczas gdy czystość poprawia wyrazistość szybkich scen, redukując rozmycia.

Hisense U7NQ oferuje wszystko, czego gracz może potrzebować do komfortowej rozgrywki. Telewizor wspiera częstotliwość odświeżania 144 Hz, zapewniając niezwykle płynny obraz, zwłaszcza w dynamicznych grach akcji. Funkcja VRR (zmienna częstotliwość odświeżania) sprawia, że obraz dostosowuje się do zmiennych klatek na sekundę, eliminując zacięcia i rwanie obrazu. Dodatkowo, dostępna jest funkcja ALLM (automatyczny tryb niskiego opóźnienia), która automatycznie przełącza telewizor w tryb gry, minimalizując input lag.

Telewizor obsługuje także Dolby Vision, co jest szczególnie ważne dla graczy, którzy cenią sobie wysoki kontrast i nasycone barwy w grach obsługujących ten format. Hisense U7NQ posiada również funkcję Game Bar, która umożliwia szybki dostęp do najważniejszych ustawień podczas rozgrywki, a także wsparcie dla technologii G-Sync, co dodatkowo redukuje efekt tearingu obrazu.

Niestety, mimo szerokiej gamy funkcji, zabrakło wsparcia dla najpopularniejszego formatu HDR w grach — HGiG. Może to być rozczarowujące dla graczy, którzy oczekują optymalnego odwzorowania detali w scenach HDR. Niemniej jednak, pozostałe funkcje sprawiają, że Hisense U7NQ to solidny wybór dla każdego miłośnika konsolowych rozgrywek.

Sony X85L oferuje całkiem solidny zestaw funkcji dla graczy, co czyni go atrakcyjnym wyborem dla entuzjastów gamingu. Przede wszystkim, telewizor posiada matrycę 120 Hz, co przekłada się na płynne i dynamiczne wyświetlanie obrazu, idealne zarówno do szybkich gier akcji, jak i bardziej wymagających tytułów sportowych. Wyposażony jest w dwa porty HDMI 2.1 o pełnej przepustowości 48 Gb/s, co pozwala na wykorzystanie wszystkich możliwości konsol nowej generacji. Dodatkowo, Sony X85L wspiera technologię VRR (zmienną częstotliwość odświeżania), która pomaga zredukować zacięcia i artefakty podczas gry, zapewniając płynne wrażenia. Telewizor obsługuje również G-Sync, co jest szczególnie korzystne dla graczy korzystających z kart graficznych NVIDIA, pozwalając na synchronizację odświeżania ekranu z wydajnością GPU, co eliminuje efekt rozrywania obrazu. Warto wspomnieć o funkcji Game Bar, która ułatwia szybki dostęp do najważniejszych ustawień związanych z grą, takich jak VRR, poziomy jasności czy tryby wyświetlania, co jest wygodne i przydatne w trakcie rozgrywki.

Niemniej jednak, są pewne ograniczenia. Telewizor nie obsługuje HGiG, co dla niektórych graczy może być minusem, ponieważ HGiG optymalizuje odwzorowanie efektów HDR w grach, zapewniając bardziej autentyczne wrażenia wizualne. Dodatkowo, tryb Dolby Vision, choć dostępny, nie jest praktyczny do gier ze względu na bardzo wysoki input lag.