LG OLED G4 vs Samsung Neo QLED QN90D / QN92D

LG G4 gwarantuje niezwykle soczysty efekt HDR, pozwalając uplasować telewizor w ścisłej czołówce. Wyposażenie najwyższego modelu z portfolio producenta na rok 2024 w drugą generację technologii mikrosoczewek (MLA) pozwoliło na uzyskanie maksymalnej jasności na poziomie 1474 nitów w rzeczywistych scenach. Jedynym miejscem, gdzie produkt koreańskiego producenta może ustępować telewizorom LCD z podświetleniem Mini LED, jest moment pojawienia się pełnoekranowej sceny z dużą ilością bieli. Gdyby nie brać pod uwagę ostatniej ze scen, średni wynik byłby jeszcze wyższy. Warto wspomnieć jeszcze o scenach z bardzo drobnymi detalami, gdzie każdy z nich świecił z pełną mocą, co nie jest tak oczywiste w telewizorach niebędących OLED-ami. Połączenie takiej jasności i szerokiego pokrycia palety DCI-P3 sprawia, że materiały HDR angażują niż kiedykolwiek bardziej.

Podczas testów syntetycznych Samsung QN92D pokazał swoje niesamowite możliwości w aspekcie jasności. Wykresy jasno wskazują, że telewizor potrafi osiągnąć imponujące 2000 nitów, co daje mu solidne zaplecze mocy, aby rywalizować z najlepszymi modelami na rynku. Taki wynik stawia go w czołówce, zwłaszcza w kontekście wyświetlania treści HDR, gdzie jasność odgrywa kluczową rolę. Jednak co się dzieje, gdy przeniesiemy testy do rzeczywistych scen filmowych? W korzystnych warunkach, takich jak pierwsza scena z filmu Life of Pi lub ostatnia scena, gdzie obraz jest w całości zalany światłem, Samsung QN92D potrafi osiągnąć niemal laboratoryjne wyniki, imponując swoją jasnością. Sytuacja wygląda jednak inaczej, gdy na ekranie pojawiają się małe, jasne obiekty na ciemnym tle, jak w przypadku czwartej sceny z filmu Sicario. W takich przypadkach telewizor nie radzi sobie już tak dobrze – jasność spada kilkukrotnie, a maksymalne wartości w najlepszych warunkach wynoszą około 600 NITÓW. Podobnie jak w przypadku kontrastu, ograniczenia te wynikają z zastosowania agresywnego algorytmu wygaszania strefowego. Algorytm ten ma na celu redukcję efektu 'halo' wokół jasnych obiektów na ciemnym tle, ale często kosztem ogólnej jasności. W rezultacie, choć telewizor świetnie radzi sobie w scenach pełnych światła, to w przypadku drobnych, jaskrawych elementów jego zdolność do wyświetlania pełnej jasności jest ograniczona.

Najlepszym trybem fabrycznym pod względem reprodukcji kolorów był "Filmmaker". To właśnie nim posługiwaliśmy się podczas naszych testów. Sprawdźmy, jak wyglądała jego charakterystyka przed procesem kalibracji. Biorąc pod lupę jako pierwszy balans bieli, możemy zauważyć znaczną dominantę koloru czerwonego i zielonego. Wynikiem tego był ciepło-żółty odcień obrazu. Właśnie taką charakterystykę zazwyczaj możemy zaobserwować w trybach "Kino", "Filmmaker" czy podobnie brzmiących odpowiednikach. Efekt takiego balansu kolorów był dobrze widoczny zarówno w treściach SDR, jak i HDR, które po przejściu z trybu "Standard" były wybitnie zażółcone. Przejdźmy teraz do dwóch wykresów, które są odpowiedzialne za charakterystykę jasności, a co za tym idzie, kontrastowość obrazu. Pierwszy z nich(Gamma), przedstawiający materiały o standardowej palecie barw, zaprezentował się przyzwoicie. Przez większość czasu średnie tony, i jasne biele odwzorowane były w sposób bardzo poprawny, jednakże widocznie gubił najciemniejsze detale zlewały się w czarną plamę. Z kolei materiały HDR, reprezentowane przez wykres krzywej EOTF, charakteryzowały się znaczącym spadkiem kontrastu, przez mocne podbicie jasności. Problemem okazały się również same kolory jak można zauważyć na wykresie "ColorChecker" gdyż były zauważalnie za mało nasycone.

Najlepszym trybem, który w Samsungu QN92D najlepiej odwzorowuje barwy, jest niezmiennie od lat tryb Filmmaker. Choć ogólnie oferuje on przyzwoitą jakość kolorów, nie jest wolny od istotnych problemów. Zacznijmy od analiz obrazu w jakości HD/SDR. Największym wyzwaniem jest tutaj balans bieli – wykresy pokazują znaczną niestabilność, z wyraźną dominacją czerwieni sprawiając, że obraz staje się zbyt ciepły. To zaburzenie powoduje, że odcienie są nienaturalnie przesunięte w stronę cieplejszych tonów, co może negatywnie wpływać na odbiór materiałów o naturalnych kolorach. Również kontrast, oparty na wykresie gamma, choć nie jest najgorszy, pozostaje daleki od ideału, wpływając na ogólną jakość obrazu, zwłaszcza w ciemniejszych scenach.

Problem ten utrzymuje się także przy materiałach w 4K, takich jak seriale czy filmy o wyższej jakości. W tym przypadku balans bieli również okazuje się wadliwy, z zauważalnymi niedoborami w kolorze niebieskim i czerwonym, co przekłada się na przesunięcia tonalne. Testy przy użyciu narzędzia Colour Checker potwierdzają te problemy – wszystkie kolory mają tendencję do uciekania w stronę żółtych odcieni, a to dodatkowo zniekształca naturalny wygląd obrazu. Mimo że tryb Filmmaker jest jednym z najlepszych dostępnych trybów do oglądania treści kinowych, wymaga jeszcze popraw, zwłaszcza w kwestii dokładności odwzorowania barw i balansu bieli.

Producent od wielu lat w swoich telewizorach LG implementuje szerokie wsparcie dla procesu kalibracji. Wykorzystaliśmy więc 2- i 20-punktową regulację skali szarości oraz zaawansowany system CMS (Color Management System) i przystąpiliśmy do pracy. Jak sami możecie zauważyć, dzięki przeprowadzonemu zabiegowi każdy z parametrów uległ znacznej poprawie. Wykorzystanie narzędzi pozwoliło na uzyskanie niezwykle korzystnych efektów, na które składają się: studyjne odwzorowanie barw, odzyskanie detali w ciemnych partiach obrazu, odpowiednia charakterystyka jasności oraz odpowiednie nasycenie kolorów. A tym samym na maksymalne zbliżenie się do obrazu referencyjnego, czyli takiego, jaki widział reżyser filmowy na monitorze podglądowym. Warto zaznaczyć, że telewizory LG G4 jako jedyne pozwalają na jeszcze głębszą ingerencję w jakość obrazu dzięki możliwości kalibracji matrycami 3D LUT. Jest to jednak rozwiązanie rekomendowane tylko dla studiów postprodukcyjnych czy graficznych.

Po kalibracji tryb Filmmaker w telewizorze Samsung QN92D wykazuje znaczną poprawę, szczególnie w zakresie treści SDR. Balans bieli został mocno udoskonalony – udało się wyeliminować wcześniejszy rozjazd kolorystyczny oraz dominację czerwieni, co przekłada się na bardziej naturalne odwzorowanie kolorów. W kontekście jasności, chociaż wykres gamma nie wymagał znaczących poprawek, został ustabilizowany, co wpływa na ogólną jakość obrazu.

Jeśli chodzi o materiały wysokiej jakości, również w tym przypadku balans bieli uległ poprawie. Jednak warto zwrócić uwagę na kontrast. Krzywa EOTF, która ilustruje wartości w tym zakresie, na pierwszy rzut oka wydaje się poprawna. Kiedy jednak przyjrzymy się szczegółom, telewizor zmaga się z utrzymaniem odpowiedniego kontrastu w materiałach filmowych. Krzywa EOTF ujawnia pewne rozbieżności, a to sugeruje, że mimo postępów, istnieją nadal obszary wymagające poprawy w tym aspekcie. Telewizor wciąż walczy o doskonałość w odwzorowaniu kontrastu. Zaletą tego telewizora jest nasycenie kolorów. Odcienie skóry są oddane bardzo dobrze, a choć niektóre kolory bywają nieco przesycone, efekt końcowy wygląda naprawdę atrakcyjnie – kolory prezentują się bogato i żywo.

Mimo pewnych niedociągnięć w kontraście, to po kalibracji tryb Filmmaker w telewizorze Samsung QN92D oferuje znakomitą jakość obrazu, z naturalnym odwzorowaniem kolorów, czyniąc go świetnym wyborem do oglądania filmów.

Testowany telewizor nie poradził sobie najlepiej w przypadku materiałów bogatych w przejścia tonalne, w skutku czego mogliśmy zaobserwować mocny efekt posteryzacji. Istnieje jednak częściowe remedium na tę dolegliwość. Producent bowiem wyposażył LG G4 w system wygładzania o nazwie "Łagodna Gradacja", który możemy zastosować na trzech poziomach: Niska, Średnia oraz Wysoka. Każda z tych opcji gwarantuje dość wysoką skuteczność wygładzania na jasnych kolorach, jednakże niską na ciemniejszych. Zalecamy stosowanie przede wszystkim tej pierwszej z uwagi na to, że dwie pozostałe ingerują w intencje reżyserskie, usuwając ziarno filmowe.

Podczas oglądania materiałów o niższej jakości niezwykle istotna jest sprawność telewizora podczas upscalingu. Obraz z testowanego telewizora jest ostry i wyraźny. Należy jednak zwrócić uwagę na postrzępione krawędzie drobnych detali oraz drobne problemy wokół postaci, takie jak tworzenie się efektu aureoli, co dzieje się przez wyostrzenie narzucane przez LG G4 nawet gdy na suwaku podamy najniższą wartość, czyli 0. Warto zauważyć, że jest to pewna zmiana w stosunku do LG G3, który nie narzucał tak mocnego wyostrzenia obrazu, nawet przy ustawieniu odpowiedniego suwaka na pozycję 0.

Sprawdźmy, jak telewizor Samsung QN92D radzi sobie z przejściami tonalnymi w materiałach o bardzo kiepskiej jakości. Funkcja redukcji szumów wykazuje się dobrą skutecznością, poprawiając płynność przejść tonalnych nawet w trudnych warunkach.Należy jednak pamiętać, że podobnie jak w innych telewizorach marki Samsung, skuteczność tej funkcji może prowadzić do usunięcia pożądanych elementów, takich jak ziarno filmowe, co czasami może wpłynąć na autentyczność obrazu.

Jeśli chodzi o obróbkę cyfrową, telewizor Samsung QN92D również radzi sobie znakomicie. Podczas testów obraz prezentował się bardzo dobrze, z modelką ukazaną w sposób naturalny i poprawny. Detale, takie jak gałęzie w tle, zostały odwzorowane z dużą precyzją, co podkreśla zdolność telewizora do poprawy jakości materiałów o niskiej rozdzielczości.

Maksymalne odświeżanie, jakie jesteśmy w stanie ustawić w LG G4, wynosi 144 Hz. Naturalnie jest to możliwe tylko i wyłącznie po podpięciu telewizora LG G4 do bardzo mocnego PC-ta. W innym przypadku będziemy operować na maksymalnym odświeżaniu wynoszącym 120 Hz, które jest zalecane, jeśli chcemy oglądać przede wszystkim sport czy materiały posiadające dużą dynamikę ruchu. Dla osób wymagających wysokiej płynności obrazu producent zaimplementował wielostopniowy upłynniacz ruchu nazwany "TrueMotion". Został on podzielony na dwa osobne suwaki regulujące ostrość obrazów ruchomych (De-Blur) oraz drgania (De-Judder). Oba suwaki możemy ustawić w zakresie od 0 do 10, przy czym każdy stopień wpływa na stopień upłynnienia, dlatego każdy może znaleźć swój złoty środek.

Matryca LG OLED G4 charakteryzuje się średnim czasem reakcji wynoszącym 0,78 ms (co bezpośrednio wynika z naszych pomiarów), który pozwala na osiągnięcie niezwykle czystego obrazu, nieosiągalnego dla telewizorów LCD, których czas reakcji wynosi nawet kilkanaście ms. Doskonale widać to na zdjęciach z "UFO Test", pokazujących brak jakiejkolwiek smugi ciągnącej się za obiektem. Co więcej, LG OLED G4 test wykazał, że telewizor oferuje możliwość precyzyjnego dostosowania funkcji upłynniania ruchu, co pozwala użytkownikom na wybór idealnego poziomu interpolacji obrazu. To szczególnie doceniliśmy przy szybkich akcjach w grach wideo, gdzie LG G4 poradził sobie wyjątkowo dobrze, minimalizując wszelkie rozmycia. Dzięki technologii OLED, ten model eliminuje tzw. ghosting, co sprawia, że obraz pozostaje wyraźny nawet w najbardziej dynamicznych scenach sportowych czy filmowych​.

Telewizor Samsung QN92D został wyposażony w matrycę 144 Hz, jednak przy oglądaniu treści z użyciem upłynniacza maksymalna częstotliwość odświeżania wynosi 120 Hz. Dzięki temu zarówno gracze, jak i osoby oglądające dużo sportu będą usatysfakcjonowane jakością obrazu. Warto również wspomnieć o dostępnych opcjach poprawy obrazu, takich jak funkcja "redukcji rozmycia i drgań", która pozwala dostosować płynność do indywidualnych preferencji w 10-stopniowej skali. Redukcja rozmycia odpowiada za zwiększenie ostrości szybko poruszających się obiektów, podczas gdy redukcja drgań wygładza ruch, eliminując efekt "szarpania". Dzięki tym zaawansowanym ustawieniom można osiągnąć optymalne wrażenia wizualne, co sprawia, że Samsung QN92D idealnie sprawdza się zarówno w dynamicznych scenach, jak i intensywnych rozgrywkach.

W kontekście smużenia telewizor wypada naprawdę dobrze, trudno jest się do czegokolwiek przyczepić. Jedyną uwagą, jaką możemy mieć, jest lekki efekt overshoot zauważalny na ciemnym tle podczas naszego testu z "Ufoludkiem". Mimo to, dzięki zaawansowanym ustawieniom płynności, Samsung QN92D idealnie sprawdza się zarówno w dynamicznych scenach, jak i intensywnych rozgrywkach.

Telewizor LG G4 wspiera wszystkie funkcje, które składają się na standard HDMI 2.1. Podczas testów każda z nich aktywowała się bez najmniejszego problemu, co pozwala uznać telewizor za stworzony do gier. Ich działanie z pewnością będzie docenione zarówno przez użytkowników konsol, jak i osoby podłączające LG G4 do komputera. Należy również wspomnieć o poprawnej implementacji trybu HGIG (HDR Gaming Interest Group), dzięki czemu gry masterowane do jasności większej niż maksymalna luminancja telewizora LG G4 będą poprawnie mapować tony, a obraz gry pozostanie wierny oryginałowi.

Miłym akcentem jest również istnienie specjalnego GameBar, który w każdej chwili możemy wywołać w celu sprawdzenia parametrów gry, ale co najważniejsze, szybkiej ich zmiany. Co ważniejsze, włączenie technologii VRR nie pogarsza kontrastu, co jest bardzo częste w telewizorach posiadających wygaszanie strefowe czy podświetlenie Mini LED. Oczywiście jest to zasługa samego panelu OLED, charakteryzującego się samoemisyjnością pikseli. Z redakcyjnego obowiązku wspomnimy jedynie o drobnym migotaniu szarości, co jest jednak niejako normą po włączeniu VRR.

Słowem podsumowania, LG G4, jak praktycznie wszystkie telewizory OLED, jest idealnym produktem do wszelkiej maści gier i rozgrywek sieciowych. Dzięki pełnoprawnym złączom HDMI 2.1 z pełną przepustowością 48 Gbit, funkcje takie jak VRR, ALLM, G-Sync, FreeSync czy rozgrywka w HDR Dolby Vision będą dawać dużo radości.

Telewizor Samsung QN92/QN90 to doskonały wybór dla zapalonych graczy, zasługujący na najwyższe rekomendacje. Model ten oferuje praktycznie wszystkie funkcje dostępne na rynku w aspekcie gamingu sprawiając, że rozgrywka staje się jeszcze bardziej ekscytująca. Jednym z kluczowych wyróżników jest matryca 120 Hz, która zapewnia wyjątkową płynność ruchu, co jest istotne podczas dynamicznych gier akcji. Telewizor charakteryzuje się także niskim input lagiem, gwarantując błyskawiczne reakcje na polecenia gracza. Dodatkowo, technologie takie jak VRR (Variable Refresh Rate) i ALLM (Auto Low Latency Mode) dostosowują częstotliwość odświeżania i automatycznie przełączają telewizor w tryb gry, a to przekłada się na jeszcze lepsze wrażenia z rozgrywki. Dodatkowym atutem jest aplikacja Xbox, która umożliwia grę w ulubione tytuły bezpośrednio na telewizorze, eliminując potrzebę posiadania konsoli. To typowa cecha telewizorów marki Samsung, która czyni je wyjątkowymi w świecie gamingu.

Auto Motion Plus Game to funkcja, za którą naprawdę warto pochwalić Samsunga. Jest to upłynniacz ruchu, który świetnie sprawdza się w grach, pozwalając na uzyskanie wrażenia większej liczby klatek – obraz w 30 klatkach na sekundę wygląda jak 45, a 60 Hz staje się zbliżone do 90 Hz. Co istotne, funkcja ta nie wprowadza dużego opóźnienia (input lag nie przekracza 25 ms), więc nie wpływa negatywnie na komfort rozgrywki, w przeciwieństwie do wielu innych upłynniaczy dostępnych na rynku. Dzięki temu gracze mogą cieszyć się znacznie płynniejszym obrazem bez kompromisów w kwestii responsywności.