LG QNED87T6B vs Philips PML8709

LG QNED87T6B dostarcza naprawdę poprawne wrażenia wizualne jeżeli chodzi o HDR. Podczas naszych testów na planszach testowych telewizor osiągał jasność bliską 500 nit, co jest zadowalającym wynikiem i pozwala na dobrą widoczność detali w scenach o wysokiej dynamice. Wsparcie dla podstawowych formatów HDR, takich jak HDR10 i HLG, gwarantuje odpowiednią jakość obrazu. Niestety, telewizor nie obsługuje bardziej zaawansowanych standardów, takich jak Dolby Vision czy HDR10+, które przy tej jasności ekranu są wyjątkowo istotne. Brak wsparcia dla dynamicznych metadanych sprawia, że w pewnych scenach telewizor może mieć trudności z pełnym odwzorowaniem szczegółów, zwłaszcza w bardzo jasnych obszarach – właśnie wtedy, dynamiczne metadane mogłyby znacząco poprawić jakość obrazu. Mimo wszystko, warto zwrócić uwagę na doskonałe pokrycie szerokiej palety barw DCI-P3, sięgające aż 96,4%. Dzięki temu kolory wyświetlane przez model QNED87T6B są bardziej żywe i naturalne, podnosząc jakość odbioru treści 4K z szeroką paletą barw.

Patrząc na wyniki kontrastu, spodziewaliśmy się, że algorytmy odpowiedzialne za pracę stref w Philipsie PML8709 będą przynajmniej przyzwoite. Jednak to, co zastało nas podczas testów, trudno wytłumaczyć. Maksymalna jasność, jaką udało nam się osiągnąć, wynosiła zaledwie 350 nitów, to jest zdecydowanie za mało, aby w pełni cieszyć się efektami HDR. W praktyce, telewizor ledwo wyróżnia się na tle przeciętnego SDR. Sytuacja staje się jeszcze bardziej zaskakująca w przypadku testowych scen, takich jak druga z filmu Life of Pi czy Sicario 2. Małe elementy świetlne osiągają tam zaledwie 120 nitów, co sprawia, że stają się praktycznie niezauważalne. Taki poziom jasności zupełnie nie przystaje do współczesnych standardów HDR i znacząco obniża wrażenia z oglądania treści wysokiej jakości. Jedynym jasnym punktem w tej kategorii jest bardzo dobre pokrycie szerokich palet barw – DCI-P3 na poziomie 97% oraz BT.2020 na poziomie 83%. Dzięki temu kolory są nasycone i dobrze odwzorowane, co może choć trochę poprawić ogólne wrażenia z oglądania materiałów HDR. Jednak brak odpowiedniej jasności sprawia, że nawet to nie jest w stanie uratować Philipsa PML8709 w tej kategorii.

Kolorystyka w LG QNED, nawet w trybie Filmmaker Mode, który jest najlepszym fabrycznym ustawieniem, nie jest pozbawiona wad. Głównym problemem jest balans bieli – zauważyliśmy, że poziom koloru niebieskiego na wykresie ma tendencję do spadku. To skutkuje przesunięciem barw w stronę żółci, co sprawia, że obraz ma cieplejszy odcień niż powinien. To odchylenie wpływa na naturalność odwzorowania kolorów, szczególnie w scenach z białym lub neutralnym tłem. Test Color Checker potwierdził, że niektóre kolory są zniekształcone i odbiegają od rzeczywistości. Takie zniekształcenie powoduje, że sceny filmowe mogą wydawać się mniej realistyczne, a szczegóły są przedstawiane w nieprawidłowych barwach, co negatywnie wpływa na ogólną jakość obrazu.

W kwestii kontrastu, analiza wykresu gammy wykazała ogromne spadki, podczas gdy optymalna wartość powinna wynosić 2,4. Oznacza to, że telewizor w niektórych scenach może wyświetlać ciemniejsze partie obrazu jaśniej, co obniża ich głębię i dynamikę. Dodatkowo, na krzywej EOTF, która odpowiada za odwzorowanie jasności, zauważono nienaturalny spadek na początku. To zjawisko może skutkować mniejszą dokładnością odwzorowania ciemnych scen, co z kolei wpływa na ogólną jakość obrazu. Telewizor może nie oddawać pełnej głębi czerni, przez co bardziej wymagające sceny mogą stracić na realizmie i szczegółowości. W rezultacie, widzowie mogą zauważyć, że detale w ciemniejszych partiach obrazu stają się mniej wyraziste.

Choć teoretycznie tryb Filmmaker w Philips PML8709 powinien zapewniać naturalne odwzorowanie barw, w rzeczywistości bardziej przypomina tryb sklepowy. W balansie bieli, zarówno dla treści HD, jak i 4K, wyraźnie widać dominację koloru niebieskiego. Powoduje to, że obraz wygląda na wyblakły i zimny, co szczególnie rzuca się w oczy na zdjęciu porównawczym poniżej.

Charakterystyka jasności również pozostawia wiele do życzenia. Zarówno gamma, jak i krzywa EOTF wykazują nadmierne rozjaśnienie ekranu. Skutkiem tego jest utrata szczegółów w jaśniejszych jak i ciemniejszych partiach obrazu, co dodatkowo obniża jego wiarygodność i naturalność. Jasne elementy wydają się nienaturalnie płaskie i mało zróżnicowane.

Te znaczące problemy w balansie bieli i charakterystyce jasności prowadzą do zauważalnych błędów w odwzorowaniu barw, które łatwo dostrzec w filmach, jak i testcie Colour Checker. Kolory są nieprecyzyjne, wpływając na ogólną jakość obrazu i doświadczenia wizualne. Fabryczne ustawienia wymagają zdecydowanej poprawy, aby móc w pełni cieszyć się potencjałem tego telewizora.

Po kalibracji, kolory w treściach SDR prezentują się bardzo dobrze. Poprawiony balans bieli przekłada się na naturalne i harmonijne odcienie w różnych scenach. Dzięki precyzyjnemu dostrojeniu gammy, detale w cieniach i jasnych partiach obrazu są dokładnie odwzorowane. Telewizor radzi sobie świetnie w codziennym użytkowaniu, oferując wyraziste, dobrze zbalansowane obrazy i solidną jakość kolorów w jakości HD. Największym beneficjentem jest tutaj rówież kontrast. Wykres gamma został pozbawiony bardzo dużych błedów, więc tutaj telewizor zyskał drugie oblicze.

Jeśli chodzi o balans bieli 4K hdr, także on został znacząco poprawiony. Jednakże, wciąż pojawiają się pewne błędy na końcu wykresu. Może to być spowodowane zbyt agresywnym działaniem wygaszania strefowego telewizora, które w niektórych scenach wpływa na nieprecyzyjne odwzorowanie kolorów. Trudno tutaj mówić, o poprawie jasności która reprezentuje krzywa EOTF. Telewizor ze względu na swoje ograniczenia konstrukcujne ma pewne wady i nie jesteśmy wstanie ich przeskoczyć. Test Color Checker potwierdza problem z nasyceniem kolorów – mimo, że telewizor oferuje szeroką paletę barw, nie jest w stanie w pełni oddać zamierzonego przez reżysera.

Mimo tych niedociągnięć, ogólna jakość obrazu po kalibracji jest znacznie lepsza niż przed nią. Poprawki w balansie bieli oraz dostrojeniu gammy sprawiają, że obrazy są bardziej wyraziste, a kolory bliższe rzeczywistości.

Philips oferuje w swoich telewizorach zaawansowane narzędzia do kalibracji obrazu, które postanowiliśmy w pełni wykorzystać. Efekty? Choć udało się poprawić wiele aspektów, nie obyło się bez trudności. Balans bieli był jednym z największych wyzwań – mimo naszych starań można to nazwać walką z wiatrakami. Udało się go znacząco skorygować, dzięki czemu obraz wygląda teraz znacznie lepiej niż w fabrycznych ustawieniach, ale nadal jest daleki od ideału. Szczególnie w niektórych scenach widoczna jest subtelna dominacja niebieskiego, choć już nie tak intensywna jak wcześniej. Dużą poprawę osiągnęliśmy w przypadku charakterystyki jasności – gamma prezentuje się teraz znacznie stabilniej. Krzywa EOTF na pierwszy rzut oka wygląda poprawnie, jednak przy analizie treści filmowych widać, że telewizor ma problem z utrzymaniem odpowiedniej charakterystyki. Algorytmy "kombinują", próbując dostosować jasność, co może wynikać z ograniczonej liczby stref wygaszania, które nie zawsze radzą sobie z bardziej złożonymi scenami. Ogólnie obraz po kalibracji wygląda znacznie przyjemniej dla oka – kolory są bardziej naturalne, a błędy w odwzorowaniu barw zostały zminimalizowane. Choć wciąż nie jest idealnie, Philips PML8709 prezentuje się teraz znacznie lepiej niż w ustawieniach fabrycznych.

Jeśli chodzi o materiały niższej jakości, gradacja wygląda naprawdę dobrze. Funcja o nazwie "Płynna Gradancja" skutecznie wygładza najbardziej problematyczne fragmenty obrazu, jednocześnie nie wpływając negatywnie na ziarno filmowe. Dla najlepszego efektu warto ustawić ją na niskim poziomie. To rozwiązanie znacząco poprawia jakość wyświetlanych treści i sprawia, że oglądanie materiałów o niższej rozdzielczości staje się przyjemniejsze i bardziej płynne.

Jeśli chodzi o obróbkę cyfrową, obraz jest wyświetlany bez przycięcia, tzw. overscanu. Chociaż można dostrzec lekkie poszarpania gałęzi na tle modelki, całość prezentuje się bardzo dobrze. Użytkownicy powinni być zadowoleni z jakości obrazu podczas oglądania materiałów niskiej jakości, takich jak standardowa telewizja. Telewizor radzi sobie z tym zadaniem wyjątkowo dobrze, zapewniając satysfakcjonujące wrażenia wizualne, nawet przy niższej jakości treściach.

Funkcja redukcji zniekształceń w Philips PML8709 wygładza przejścia tonalne, jednak jej skuteczność pozostawia wiele do życzenia. Zalecamy ustawienie tej opcji na wartość „Średnio” – przy tym poziomie działanie jest zauważalne, ale nie przesadzone. Niestety, w porównaniu do innych modeli Philipsa, efekt wygładzania jest mniej skuteczny, co oznacza, że pewne przejścia tonalne nadal mogą wyglądać nieco nierówno. Dodatkową wadą jest to, że funkcja ta wygładza także inne szczegóły, na przykład tekstury materiałów takich jak koszula, co może wpływać na ostrość obrazu.

Jeśli chodzi o skalowanie obrazu, telewizor radzi sobie bardzo dobrze. Obraz wydaje się plastyczny i pozbawiony wyraźnego „ząbkowania”. Taki efekt może przypaść do gustu wielu użytkownikom, choć niektórzy mogą preferować bardziej wyrazisty wygląd. Na szczęście telewizor umożliwia dostosowanie parametru ostrości, a to pozwala nam dostosować obraz do indywidualnych preferencji.

Telewizor zapewnia przyzwoitą płynność podczas oglądania filmów, dzięki funkcji „Tru Motion”, która pozwala na regulację stopnia wygładzania ruchu w skali od 0 do 10. De-Judder reguluje płynność ruchu, z kolei De-Blur reguluje ostrość ruchu. Użytkownik ma możliwość wyboru między tradycyjnym, kinowym efektem z delikatnym skokowym ruchem (niższe ustawienia), a bardziej płynnym, teatralnym obrazem. Choć ten ostatni nieco odbiega od standardu kinowego, może być atrakcyjny dla wielu widzów.

Jeżeli chodzi o graczy i fanów sportu, telewizor LG QNED87 z matrycą 120Hz na pewno ich nie zawiedzie. A dzięki zastosowaniu matrycy IPS, czas reakcji jest zazwyczaj lepszy niż w przypadku matryc VA dostępnych w podobnej cenie. To gwarantuje płynniejszą rozgrywkę i dynamiczne wrażenia podczas oglądania sportowych wydarzeń

Philips PML8709 to jeden z nielicznych modeli z technologią mini-LED na rynku, który oferuje odświeżanie na poziomie 60 Hz. Choć nie jest to panel dla najbardziej wymagających graczy, powinien zadowolić osoby, które głównie oglądają filmy. Telewizor wyposażono w funkcję „Style ruchu”, czyli upłynniacz obrazu, który pozwala dostosować płynność ruchu według preferencji – od bardziej „plastycznego” wyglądu po kinową estetykę z wyraźnie widocznymi klatkami.

LG QNED oferuje szereg funkcji, które sprawiają, że jest to doskonały wybór dla graczy poszukujących telewizora o wysokiej wydajności. Telewizor wyposażony jest w cztery porty HDMI 2.1, co pozwala na podłączenie najnowszych konsol, takich jak PlayStation 5 i Xbox Series X, oraz korzystanie z pełnej funkcjonalności, w tym Variable Refresh Rate (VRR) oraz Auto Low Latency Mode (ALLM). Dzięki funkcji Game Bar, gracze mogą szybko i łatwo zarządzać wszystkimi ustawieniami gry bez potrzeby wchodzenia w skomplikowane menu. Możliwe jest dostosowanie parametrów takich jak VRR, ALLM, Multi View oraz monitorowanie liczby klatek. Telewizor wspiera również technologie G-Sync i FreeSync, co jest szczególnie ważne dla posiadaczy kart graficznych Nvidia i AMD. G-Sync i FreeSync synchronizują częstotliwość odświeżania telewizora z kartą graficzną. Matryca 120Hz gwarantuje niesamowitą płynność ruchu i wyrazistość obrazu. W połączeniu z funkcją Black Frame Insertion (BFI), która jest dostępna przy częstotliwościach 60Hz i 120Hz, gracze mogą cieszyć się jeszcze bardziej wyraźnym i płynnym obrazem. LG QNED87 to telewizor, który sprosta oczekiwaniom nawet najbardziej wymagających graczy, oferując nowoczesne technologie i funkcje, które znacząco poprawiają komfort i satysfakcję z gry.

Philips PML8709 to telewizor skierowany raczej do okazjonalnych graczy, głównie ze względu na 60 Hz matrycę, która nie spełni oczekiwań najbardziej wymagających użytkowników. Dla osób, które cenią rozgrywkę w bardziej stonowanym tempie, model ten może jednak okazać się wystarczający.

Telewizor oferuje kilka funkcji przyjaznych graczom, takich jak ALLM (automatyczne przełączanie na tryb gry) oraz VRR (zmienna częstotliwość odświeżania), które pomagają w płynniejszym wyświetlaniu obrazu bez irytujących zacięć. Co więcej, w kwestii HDR znajdziemy tutaj implementację HGiG, która dostosowuje efekt HDR do specyfiki gier, zapewniając bardziej naturalny obraz w odpowiednio zoptymalizowanych tytułach. Niestety, zabrakło wsparcia dla trybu Dolby Vision, co może być odczuwalne w grach, które korzystają z tego formatu.

Miłym dodatkiem jest obecność podstawowego „Game Bar”, który pozwala na szybki podgląd i modyfikację najważniejszych ustawień związanych z graniem. To prosty, ale przydatny akcent, szczególnie dla osób, które często zmieniają konfigurację między różnymi typami rozgrywki. Mimo pewnych ograniczeń, Philips PML8709 oferuje solidny zestaw funkcji dla mniej wymagających graczy.