LG UR781 vs Samsung DU7192 (IPS)

W trybie HDR, LG UR781 niestety nie zachwyca jasnością. W testach na pięciu planszach telewizor osiągnął jedynie około 200 nitów, co jest dość niską wartością jak na standard HDR. Jasność ta jest zbliżona do poziomów typowych dla SDR, przez co efekty HDR nie są wystarczająco wyraziste, a obraz może wyglądać mniej imponująco, szczególnie w dynamicznych, jasnych scenach. W trybie HDR ma pewne ograniczenia w oddawaniu kolorów. Oznacza to, że kolory mogą nie być tak intensywne i bogate, jak w telewizorach, które lepiej radzą sobie z pokryciem szerokiej palety barw. W praktyce może to sprawić, że obraz będzie mniej żywy i dynamiczny, a efekty HDR nie będą tak spektakularne, jak można by się spodziewać. Dodatkowo, UR781 LG ma pewne problemy z dokładnym odwzorowaniem kolorów w trybie HDR, co sprawia, że treści mogą wyglądać mniej żywo.

Maksymalna luminancja w materiałach HDR wynosi 245 nitów, co jednak często jest przełamywane przez jeszcze niższe wyniki. Takie wartości zdecydowanie nie będą wystarczające do komfortowego oglądania materiałów HDR, przez brak odpowiedniej dynamiki obrazu i przekłamania barw spowodowanych właśnie przez niską jasność jednostki. Co prawda producent wyposażył swoje urządzenie w format HDR oferujący dynamiczne metadane, aczkolwiek HDR10+, bo właśnie o nim mowa, jest bardzo rzadko używany w odróżnieniu od Dolby Vision, którego Samsung do tej pory nie wprowadził w swoich telewizorach. Warto również wspomnieć, że Samsung DU7192 oferuje jedynie pokrycie szerokiej palety barw DCI-P3 w 82%, co jest również powodem, dla którego nie powinniśmy podawać sygnału w szerokim zakresie dynamicznym, gdyż ubytki w barwach będą mocno widoczne. Samsung DU7192 oferuje obraz wysokiej jakości, który zadowoli większość użytkowników.

Odwzorowanie barw w LG UR781 w trybie Filmmaker Mode, który mimo iż jest najlepszym trybem dostępnym z fabrycznych ustawień, nie jest wolne od wad. Przede wszystkim, problemem jest balans bieli, gdzie na wykresie zauważono spadki w poziomie koloru niebieskiego. To zjawisko skutkuje przesunięciem barw w stronę odcieni żółtych, co powoduje, że obraz staje się cieplejszy, niż powinien. Takie odchylenie sprawia, że kolory na ekranie nie są naturalnie odwzorowane, co może być zauważalne szczególnie w scenach z białym lub neutralnym tłem. Potwierdzić może to Test Color Checker, który pokazał, że niektóre kolory „uciekają” w inne odcienie, co oznacza, że telewizor LG UR781 nie wyświetla barw zgodnie z rzeczywistością. To zniekształcenie może wpływać na wrażenia wizualne, sprawiając, że sceny filmowe wydają się mniej realistyczne, a detale mogą być wyświetlane w nieodpowiednich barwach, co negatywnie wpływa na ogólną jakość obrazu.

W kwestii kontrastu, analiza wykresu gammy wykazała spadki do poziomu 2,0 , podczas gdy optymalna wartość powinna wynosić 2,4. To oznacza, że telewizor w niektórych scenach może wyświetlać ciemniejsze partie obrazu jaśniej, co obniża ich głębię i dynamikę. Dodatkowo, na krzywej EOTF, która odpowiada za odwzorowanie jasności, zauważono nienaturalne wybicie na początku. To zjawisko może skutkować przesadnym podbijaniem jasności w najjaśniejszych partiach obrazu, co prowadzi do utraty szczegółów w bardzo jasnych scenach.

Najlepszym trybem fabrycznym, którym posługiwaliśmy się w całym procesie testowym, był "Filmmaker". Ten, jak zdecydowana większość trybów, posiadał swoje mankamenty. Zaczynając od najbardziej podstawowego wykresu, czyli balansu bieli, możemy zauważyć zdecydowaną dominantę koloru czerwonego, zarówno w trybie SDR, jak i HDR. Chociaż w tym drugim wkradł się również zielony, co jednak nie miało większego wpływu na odbiór całości. Wykres z takimi wynikami, zarówno w jednym, jak i drugim przypadku, daje nam obraz charakteryzujący się dużymi zażółceniami, doskonale widocznymi na bielach i twarzach aktorów. Równie ważnym wykresem, o ile nie ważniejszym, jest gamma. Ta, mająca za zadanie sterować kontrastem w materiałach ze standardową paletą barw, w trybie fabrycznym była całkiem niezła z jednym "ale" w postaci początku. W najciemniejszych scenach była znacząco obniżona, co doprowadzało do mocnego rozjaśnienia, wskutek czego film pozostawał pozbawiony kontrastu i całego suspensu. Tak jak wspominaliśmy, materiały HDR w kwestii balansu bieli pozostawały na podobnym poziomie. Główną zmianą jest wykres krzywej EOTF. Na samym jego początku możemy zaobserwować wybrzuszenie, które, tak samo jak w przypadku gammy, mocno rozjaśniało najciemniejsze sceny. Potem jednak wykres znacząco zmienił swoją charakterystykę i zmierzony wynik nurkował poniżej linii referencyjnej, wskutek czego film jeszcze bardziej tracił na dynamice.

Po kalibracji odwzorowanie barw w treściach SDR wypada dobrze. Balans bieli został skutecznie poprawiony, co przekłada się na naturalne, zrównoważone odcienie w różnych scenach. Również gamma została dostrojona, co zapewnia bardziej precyzyjne oddanie detali w cieniach i jasnych partiach obrazu. Dzięki temu telewizor LG UR781 dobrze sprawdza się w codziennym użytkowaniu, oferując solidną jakość kolorów i wyraźne, dobrze zbalansowane obrazy w trybie SDR.

W przypadku treści HDR sytuacja wygląda jednak gorzej. Telewizor LG UR781 nie obsługuje szerokiej palety barw, co ogranicza głębię i bogactwo kolorów, które HDR potrafi zaoferować. Krzywa EOTF odbiega od ideału, co skutkuje nadmiernym uwydatnianiem detali w jasnych partiach obrazu. Niestety, ten zabieg prowadzi do sporych błędów w odwzorowaniu kolorów, co potwierdzają testy na Colour Checker. Dodatkowo, niski poziom jasności panelu jeszcze bardziej wpływa negatywnie na jakość obrazu HDR, powodując, że efekty dynamicznego zakresu nie są w pełni oddane, a kolory wydają się wyblakłe.

Mimo pewnych niedociągnięć w trybie HDR, telewizor zyskał bardzo dużo po kalibracji, zwłaszcza w treściach SDR. Poprawa balansu bieli i gammy znacząco podniosła jakość obrazu, zapewniając bardziej naturalne i spójne odwzorowanie barw. W porównaniu do stanu sprzed kalibracji, różnica jest wyraźna, a telewizor LG UR781 oferuje teraz lepszą wydajność w codziennym użytkowaniu, szczególnie w standardowym zakresie dynamicznym.

Samsung, nawet swoje najniższe telewizory, wyposażył w rozbudowane narzędzia do przeprowadzenia procesu kalibracji. Tak więc zabraliśmy się do pracy, a wyniki naszej pracy są bardziej niż zadowalające. Balans bieli, poprzednio posiadający silne zażółcenie w obu scenariuszach, wygląda teraz dużo, dużo lepiej, nawet jeśli widoczne są niewielkie odchylenia od normy. Obraz w dalszym ciągu będzie wyglądać znacznie czyściej niż miało to miejsce przed procesem kalibracji. Udało nam się bardzo dobrze wymodelować gammę w materiałach SDR, dzięki czemu obraz będzie maksymalnie kontrastowy na tyle, na ile pozwala na to telewizor. Krzywa EOTF również zmieniła swoje oblicze i nie rozjaśnia ani nie ściemnia obrazu w tak drastyczny sposób. Warto jednak wspomnieć, że w przypadku materiałów HDR błędy deltaE są nadal bardzo wysokie, ale winę za to ponosi niedostateczna jasność jednostki.

Zajmijmy się teraz funkcją wygładzania przejść tonalnych i jej wpływem na ogólną jakość obrazu. Jak ilustruje zdjęcie po lewej stronie, funkcja ta działa wyjątkowo przeciętnie, wybraliśmy poziom "niski", który nie powoduje zwiększenia jakości ale też nie rozmywa ziarna filmowego. Jest możliwość zwiększenia mocy tej funkcji, która pozwa złagodzić tą gradacje jednak trzeba liczyć się z tym, że obraz będzie zbyt zmiękczony w niektórych scenach.

Z kolei, w kwestii skalowania obrazu, telewizor nie prezentuje się wybitnie co może być szczególnie widoczne przy treściach o niższej rozdzielczość. Telewizor LG UR781 stosuje lekkie, sztuczne podbicie ostrości, co sprawia, że obraz wydaje się ostrzejszy, jednak wynika to głównie z nałożenia sztucznych konturów. Dla niektórych użytkowników może to być zaletą, ponieważ preferują bardziej wyraziste, podkreślone detale. Jest to jednak kwestia subiektywna — nie każdemu przypadnie do gustu taki efekt, zwłaszcza jeśli zależy im na bardziej naturalnym wyglądzie obrazu.

Wróćmy jeszcze na moment do funkcji wygładzania przejść tonalnych. Możemy ją ustawić jedynie na dwa sposoby - wyłączony oraz auto. Jak łatwo można się domyślić, ta pierwsza z nich powoduje duże problemy z gradacją. Jeśli jednak ustawimy drugą z nich, zarówno filmy, jak i seriale będą oferowały nam płynne przejścia kolorów. Warto jednak wspomnieć, że funkcja ta ma swoje mankamenty. Mocno ingeruje w zamysł reżyserski, rozmiękcza efekt ziarna filmowego, a co gorsza, często błędnie interpretuje małe detale, również je rozmywając. W związku z powyższym uznajemy, że funkcja nie istnieje i nie zalecamy jej używać, gdyż właśnie w ten sposób testy płynności przejść tonalnych były wykonywane na testowanym wyświetlaczu.

Następną rzeczą, jaką sprawdzimy w tym akapicie, jest proces skalowania obrazu, który jest niezwykle istotny podczas oglądania materiałów w niższej rozdzielczości. Niestety, jako że jest to najniższy model producenta, funkcja ta nie działa zbyt dobrze. Wszelkie detale są mocno rozmyte, a wokół postaci tworzy się charakterystyczna biała poświata.

Telewizor LG UR781 oferuje całkiem niezłą płynność w przypadku filmów, dzięki opcji „True Motion”, która pozwala dostosować stopień wygładzania ruchu w skali od 0 do 10. Użytkownik może wybrać, czy chce zachować bardziej tradycyjny, kinowy efekt z delikatnym skokowym ruchem (niższe ustawienia), czy woli bardziej płynny obraz o teatralnym charakterze, który choć nieco odbiega od filmowego standardu, może przypaść do gustu wielu osobom.

W dynamicznych treściach sportowych oraz grach telewizor LG UR781 radzi sobie gorzej. Telewizor posiada matrycę 60hz co ogranicza jego możliwości interpolacji właśnie do tych wartości, w związku z tym można poprawić płynność w filmach ale nie można zredukować smużenia. Dodatkowo brak wsparcia dla 120 Hz i technologii BFI (Black Frame Insertion) powoduje, że szybkie ruchy obiektów stają się rozmyte, a czas reakcji matrycy jest zbyt długi, co wpływa negatywnie na wyrazistość w szybkich scenach. W rezultacie, telewizor może nie sprostać oczekiwaniom graczy oraz fanów sportu, którzy liczą na płynny, wyraźny obraz bez efektu smużenia.

Pomimo tego, że Samsung DU7192 jest najniższym modelem w portfolio producenta, to został w nim zaimplementowany system upłynniania ruchu. Co prawda jest on dość mocno okrojony w funkcje w porównaniu do modeli wyższych, aczkolwiek samo jego istnienie jest sporym plusem w kontekście konkurencji z podobnej półki cenowej. Maksymalnym odświeżaniem, jakie podamy testowanemu telewizorowi, jest 60 Hz, co jest w zupełności wystarczające do filmów i seriali, aczkolwiek nie jeśli chodzi o sport. W samym menu upłynnienia ruchu znajdziemy dwie funkcje odpowiedzialne za poprawę płynności. Są nimi "Redukcja drgań" oraz "Wyraźny ruch (LED)". O tej drugiej trochę później. Skupmy się natomiast na tej pierwszej, gdyż jest dość zagadkowa. Niestety, pomimo jej występowania, nie stwierdziliśmy jakiejkolwiek użyteczności. Na każdym z ustawień obraz wyglądał tak samo, czyli z charakterystycznym rwaniem znanym z materiałów nagranych w 24 kl/s.

Matryca Samsung DU7192 charakteryzuje się przeciętnym czasem reakcji. Warto wspomnieć, że z uwagi na taki, a nie inny typ matrycy, jest on lepszy od matryc VA z podobnej półki cenowej. Dlatego wyjątkowo można powiedzieć, że nie będzie on najgorszy w kontekście oglądania sportu.

Podczas grania na konsoli, telewizor LG UR781 oferuje kilka istotnych funkcji, które mogą wpływać na wrażenia z rozgrywki, ale ma też pewne ograniczenia. Na plus należy zaliczyć obecność funkcji ALLM (Auto Low Latency Mode), która automatycznie optymalizuje ustawienia obrazu, przełączając telewizor LG UR781 w tryb niskiego opóźnienia, co jest korzystne dla graczy. Telewizor obsługuje również poprawną implementację HGiG, co oznacza, że gry HDR wyglądają tak, jak zostały zaprojektowane przez twórców.

Niestety, brakuje obsługi zmiennej częstotliwości odświeżania (VRR), co może skutkować gorszą płynnością rozgrywki, szczególnie w przypadku bardziej dynamicznych gier. Nie obsługuje także trybu Dolby Vision dla gier, co ogranicza jakość obrazu HDR w grach wykorzystujących ten format. Telewizor posiada matrycę o częstotliwości 60hz w związku z czym nie obsługuje wyższych częstotliwości przy innych rozdzielczościach, takich jak 1080p@120Hz, 1440p@120Hz czy 4K@120Hz, co jest istotnym minusem dla graczy oczekujących płynniejszej rozgrywki przy wyższych rozdzielczościach. Brakuje także obsługi technologii G-Sync, co ogranicza synchronizację obrazu w grach.

Na plus można jednak zaliczyć obecność funkcji Game Bar, która umożliwia szybki dostęp do ustawień dla graczy i ułatwia dostosowanie parametrów obrazu podczas rozgrywki.

Telewizor Samsung DU7192 został wyposażony jedynie w złącza HDMI 2.0, co jednak nie dziwi, biorąc pod uwagę cenę urządzenia oraz jego profil konsumencki. Więc logiczne jest również, że nie uzyskamy maksymalnej jakości na konsolach najnowszej generacji. Dlatego też posiada jedynie najbardziej podstawową funkcje dla graczy, czyli ALLM. Szkoda , że producent nie pokusił się o zaimplementowanie chociażby GameBar'a, gdyż jest to obecnie standard, nawet w telewizorach z niższej półki, a który mógłby wprowadzić duże udogodnienia w kontekście szybkiej zmiany ustawień.