Philips PUS8359/12 (VA) vs LG NANO82T6B

Philips PUS8359 nie zrobił na nas wrażenia swoimi wynikami w materiałach HDR. Ten model jest w stanie wygenerować maksymalną jasność na poziomie 320 nitów, a często nawet mniej. Takie rezultaty, w połączeniu z brakiem wsparcia dla HDR Dolby Vision, sprawiają, że obraz będzie znacznie ściemniony względem materiału źródłowego. Dlatego bardziej korzystne dla tego telewizora będzie odtwarzanie materiałów SDR. Sugeruje to także dość niskie pokrycie palety DCI-P3 na poziomie 83%, co skutkuje znaczącymi brakami w kolorach. Fakt faktem, telewizor wspiera format HDR oparty o dynamiczne metadane, aczkolwiek HDR10+ jest na tyle niszowym formatem, że nie niesie on za sobą żadnych większych zalet.

Jasność NANO82T, mówiąc szczerze, jest dość przeciętna, szczególnie w porównaniu z alternatywami w podobnej cenie. Maksymalna jasność wynosząca około 280 nitów nie należy do najwyższych i może wpływać na ogólne wrażenia z oglądania treści HDR. Podczas gdy wiele telewizorów w tej klasie cenowej oferuje jasność powyżej 400-500 nitów, LG NANO82T może wydawać się mniej imponujący. W efekcie, szczegóły w jasnych partiach obrazu mogą być mniej wyraziste, a efekt HDR nie jest tak spektakularny, jak można by oczekiwać.

Najlepszym trybem fabrycznym pod względem wierności z materiałem źródłowym był "Film". To właśnie nim posługiwaliśmy się podczas naszych testów. I tak samo jak każdy z trybów fabrycznych w telewizorach posiadał swoje mankamenty. Sprawdzimy więc co dokładnie było nie tak zarówno w materiałach SDR jak i HDR. W jednym jak i w drugim przypadku balans bieli wykazywał nadmierną dominację połączenia barw zielonej oraz czerwonej. Tworzyło to żółtą tintę rozlewającą się na cały obraz powodującą takie błędy w obrazie jak zażółcone biele, czy problemy z kolorami skóry. Taki stan rzeczy został doskonale pokazany na palecie "ColourChecker", gdzie każda z testowanych próbek została wybita w swoje cieplejsze odpowiedniki. Fundamentem obrazu jest przede wszystkim kontrast i czerń. Reprezentowane są one przez wykresy gamma oraz krzywej EOTF. Spoglądając na pierwszy z nich możemy zobaczyć prawdziwy rollercoaster, gdyż możemy zobaczyć zarówno wybitą jak i obniżoną gammę. Tak mocno wybita powodowała problemy z widocznością w czerniach, zaś obniżona powodowała dramatyczny spadek kontrastu. W tym kontekście zdecydowanie lepiej poradziła sobie krzywa EOTF, która jedynie trochę rozjaśniła obraz.

Odwzorowanie barw w LG NANO82T w trybie Filmmaker, który mimo że jest najlepszym trybem dostępnym z fabrycznych ustawień, nie jest wolny od wad. Przede wszystkim problemem jest balans bieli, gdzie na wykresie zauważono spadki w poziomie koloru niebieskiego. To zjawisko skutkuje przesunięciem barw w stronę odcieni żółtych, powodując, że obraz staje się cieplejszy, niż powinien. Takie odchylenie sprawia, że kolory na ekranie nie są naturalnie odwzorowane, a to może być szczególnie zauważalne w scenach z białym lub neutralnym tłem. Dla przykładu, zdjęcie poniżej z filmu "Star Wars", gdzie widać dużą ilość elementów, które powinny być białe. Test Color Checker potwierdza, że niektóre kolory "uciekają" w inne odcienie, a to oznacza, że telewizor nie wyświetla barw zgodnie z rzeczywistością.

W kwestii kontrastu, analiza wykresu gammy wykazała spadki do poziomu 2,1, podczas gdy optymalna wartość powinna wynosić 2,4. Oznacza to, że telewizor w niektórych scenach może wyświetlać ciemniejsze partie obrazu jaśniej, co obniża ich głębię i dynamikę. Dodatkowo, na krzywej EOTF, która odpowiada za odwzorowanie jasności, zauważono lekkie wybicie na początku. To zjawisko może skutkować przesadnym podbijaniem jasności w najjaśniejszych partiach obrazu, prowadząc do utraty szczegółów w bardzo jasnych scenach.

Philips zarówno w droższych, jak i tańszych modelach udostępnia szeroki wachlarz narzędzi do kalibracji obrazu. Wykorzystaliśmy je więc i przystąpiliśmy do pracy, co nie było takie łatwe, jak wielu z Was może uważać. I tak, jak udało się w obu przypadkach wymodelować balans bieli, znacząco poprawić gammę i dopracować krzywą EOTF, to jednak błędy deltaE pozostawały niezwykle wysokie. Istnieje kilka powodów tego stanu rzeczy, które są bezpośrednio związane z niskim pokryciem palety DCI-P3 oraz maksymalną jasnością jednostki w materiałach HDR.

Po przeprowadzonej kalibracji, odwzorowanie barw w treściach SDR w LG NANO82T prezentuje się bardzo dobrze. Balans bieli został skutecznie poprawiony, a to przekłada się na naturalne i zrównoważone odcienie w różnych scenach. Również gamma została dostrojona, co zapewnia bardziej precyzyjne oddanie detali zarówno w cieniach, jak i jasnych partiach obrazu. Dzięki tym korektom, telewizor doskonale sprawdza się w codziennym użytkowaniu, oferując solidną jakość kolorów i wyraźne, dobrze zbalansowane obrazy w trybie SDR.

Jednak w przypadku treści HDR, sytuacja wygląda gorzej. Telewizor nie obsługuje szerokiej palety barw, ograniczając głębię i bogactwo kolorów, które HDR potrafi zaoferować. Krzywa EOTF odbiega od ideału, a to prowadzi do nadmiernego uwydatnienia detali w jasnych partiach obrazu. Niestety, ten zabieg skutkuje znacznymi błędami w odwzorowaniu kolorów, co potwierdzają testy na Colour Checker. Niski poziom jasności panelu jeszcze bardziej wpływa negatywnie na jakość obrazu HDR, powodując, że efekty dynamicznego zakresu nie są w pełni oddane, a kolory wydają się wyblakłe.

Telewizor znacząco zyskał po kalibracji, zwłaszcza w treściach SDR. Poprawa balansu bieli i gammy znacząco podniosła jakość obrazu, zapewniając bardziej naturalne i spójne odwzorowanie barw. W porównaniu do stanu sprzed kalibracji, różnica jest wyraźna, a telewizor oferuje teraz lepszą wydajność w codziennym użytkowaniu, szczególnie w standardowym zakresie dynamicznym.

W tym akapicie przyjrzymy się dwóm funkcjonalnościom. Raz jeszcze spojrzymy na funkcję odpowiedzialną za przejścia tonalne, ale sprawdzimy również, jak telewizor radzi sobie ze skalowaniem obrazu. Opcją odpowiedzialną za płynną gradację jest ta o nazwie "Redukcja zniekształceń". Jak już ustaliliśmy, dość sprawnie wygładza niepłynności. Musimy zaznaczyć jednak dwie rzeczy: nie jesteśmy w stanie włączyć jej w przypadku materiałów HDR oraz to, że rozmywa detale w filmach.

Testowany telewizor nie może pochwalić się najlepszym skalowaniem obrazu. Mocno da się zauważyć ogólne rozmydlenie obrazu, ale co gorsza, rozmywa detale. Widać to szczególnie na gałęziach oraz włosach modelki. Widoczna jest również charakterystyczna biała poświata wokół postaci.

Jeśli chodzi o gradację w materiałach o bardzo niskiej jakości, LG NANO82T daje nam do wyboru funkcję o nazwie "Płynna Gradacja". W opcji "Niska" funkcja ta lekko poprawia najbardziej problematyczne przejścia tonalne, co jest zauważalne i przydatne przy takich treściach. W opcji "Wysoka" działa jeszcze skuteczniej, poprawiając przejścia tonalne, jednak kosztem wygładzania również tych detali, które nie powinny być wygładzone. Jest to kompromis, który nie wszystkim użytkownikom przypadnie do gustu.

Jeśli chodzi o skalowanie obrazu, NANO82T nie jest pozbawiony pewnych ograniczeń, szczególnie przy odtwarzaniu treści o niższej rozdzielczości. Telewizor stosuje delikatne, sztuczne podbicie ostrości, a to sprawia, że obraz wydaje się ostrzejszy. Efekt ten wynika głównie z nałożenia sztucznych konturów. Dla niektórych użytkowników może to być korzystne, ponieważ preferują bardziej wyraziste i podkreślone detale. Jednakże, dla osób ceniących sobie naturalność obrazu, efekt ten może okazać się mniej atrakcyjny i zbyt sztuczny. To kwestia subiektywna, która może różnie oddziaływać na odbiorców, w zależności od ich preferencji wizualnych.

Philips PUS8359 nie będzie najlepszym telewizorem do sportu. Powodem tego stanu rzeczy jest brak implementacji nawet podstawowej funkcji poprawy płynności ruchu, co było do przewidzenia, zważywszy na cenę urządzenia. Zwracamy również uwagę, że mamy tu do czynienia z matrycą VA, której ostrość sama w sobie nie stoi na najwyższym poziomie. Ten rodzaj panelu jest kojarzony głównie z wysokim kontrastem, który idzie w parze z dość wolnym czasem reakcji, co możemy jasno wyczytać z wyników analizy matrycy. Jak widzicie, po zdjęciach uchwyconych w szybkim ruchu obraz jest rozmyty typowo dla tego rodzaju panelu. Choć nie będzie to idealna opcja, to do oglądania sportu warunkowo można go użyć, natomiast trzeba mieć na uwadze nie największą ostrość w ruchu. Warto wspomnieć, że filmy będą charakteryzowały się skokowością, gdyż telewizor nie posiada żadnego, nawet najprostszego upłynniacza.

Telewizory LG, w tym NANO82T, oferują interesujący upłynniacz ruchu o nazwie TruMotion, który zadowoli większość użytkowników ceniących sobie kontrolę nad jakością oglądanych filmów. Funkcja TruMotion pozwala dostosować płynność wyświetlanych filmów do preferencji użytkownika w 10-stopniowej skali, umożliwiając spersonalizowanie doświadczeń wizualnych.

Jednakże, w przypadku bardziej dynamicznych scen, takich jak gry czy filmy akcji, telewizor wypada gorzej. Matryca 60Hz oraz dość wolna reakcja między pikselami sprawiają, że płynność ruchu nie jest idealna. Efektem jest widoczne smużenie i mniej płynne wyświetlanie szybkich scen.

Ogólnie rzecz biorąc, LG NANO82T powinien zadowolić osoby, które głównie oglądają filmy i preferują bardziej stonowany kontent. Jednak dla tych, którzy cenią sobie dynamiczny, szybki ruch, zalecamy poszukanie alternatywy.

Nie będzie zaskoczeniem jeśli napiszemy, że Philips PUS8359/12 posiada jedynie te najbardziej podstawowe wsparcie dla konsol. Po podłączeniu konsoli możemy liczyć na takie funkcje jak: VRR oraz ALLM. Co w przypadku tego pierwszego całkiem cieszy, gdyż życie pokazało, że nawet w droższych jednostkach może być z tym problem. Miłym akcentem będzie również implementacja specjalnego GameBara pozwalającego na zmianę ustawień w "locie" dzięki czemu nie będziemy musieli wychodzić z rozgrywki i niepotrzebnie się rozpraszać. Funkcja ta pozwala również na dostosowanie rozgrywki pod potrzeby osób z niepełnosprawnością, co z pewnością będzie niezwykle przdydatne.

Podczas grania na konsoli, LG NANO82T oferuje szereg funkcji, które mogą znacząco wpłynąć na wrażenia z rozgrywki, choć ma również pewne ograniczenia. Wśród zalet warto wymienić funkcję ALLM (Auto Low Latency Mode), która automatycznie dostosowuje ustawienia obrazu, przełączając telewizor w tryb niskiego opóźnienia. To szczególnie korzystne dla graczy, którzy potrzebują szybkiej reakcji na ich działania. Kolejnym plusem jest obsługa HGiG (HDR Gaming Interest Group), gry w HDR są wyświetlane zgodnie z zamierzeniami twórców, zapewniając realistyczne i wyraziste efekty wizualne. Te funkcje sprawiają, że LG NANO82T oferuje dobre wrażenia podczas grania, choć niektóre aspekty mogą być lepsze, zwłaszcza w dynamicznych scenach. Niestety, LG NANO82T ma swoje ograniczenia, jeśli chodzi o funkcje dla graczy. Brakuje obsługi zmiennej częstotliwości odświeżania (VRR), a to może wpływać na płynność rozgrywki, zwłaszcza w bardziej dynamicznych grach. Telewizor ma matrycę o częstotliwości 60Hz, uniemożliwiając korzystanie z wyższych częstotliwości odświeżania. To istotna wada dla graczy, którzy oczekują płynniejszej rozgrywki przy wyższych rozdzielczościach. Ponadto, brak obsługi technologii G-Sync ogranicza możliwości synchronizacji obrazu, co może prowadzić do tearingu i stutteringu w grach.

Te braki mogą sprawić, że LG NANO82T nie spełni oczekiwań najbardziej wymagających graczy, którzy poszukują zaawansowanych funkcji i najwyższej płynności obrazu.