Samsung OLED S95D vs Philips OLED809/819

Samsung S95D oferuje doskonałą wydajność w HDR, zapewniając równomierne efekty we wszystkich scenach przekraczając wartości 1500 nit, z wyjątkiem piątej, gdzie jasność spada do 800 nitów. Mimo tego, telewizor utrzymuje wysoki poziom jakości obrazu. Dużą zaletą technologii QD-OLED jest zdolność do utrzymania wysokiej jasności nawet najmniejszych elementów na czarnym tle, co jest niespotykane w telewizorach LCD i mini LED. Dzięki temu każda scena zachwyca mocnymi efektami świetlnymi, niezależnie od wielkości oświetlonej powierzchni. Jedynie w najjaśniejszych scenach o dużej powierzchni światła jasność nieco spada co jest typowe nawet dla zwykłych OLED produkcji LG. Na dodatek, powłoka z kropek kwantowych pozwoliła na niespotykane dotychczas wysokie pokrycie palety braw BT.2020 na poziomie 88%.

Philips OLED 809 dostarcza bardziej niż zadowalającego efektu HDR. Telewizor jest w stanie w prawie każdej scenie wygenerować luminancję przekraczającą 900 nitów, a niekiedy nawet ponad 1000. Jest to wynik pozwalający w pełni doświadczyć materiałów z szerokim zakresem tonalnym. Jedynym momentem, gdy Philips OLED 809 nie jest w stanie wygenerować wyższej jasności, jest scena z filmu „The Meg”, posiadająca dużą ilość jaskrawej bieli na większej części ekranu. Nie można jednak powiedzieć, że jest to wynik słaby, gdyż stanowi spory progres w stosunku do poprzednika. Ogólnie rzecz biorąc, takie wartości dla matryc OLED produkcji LG Display, nieposiadających technologii MLA, są bardzo, ale to bardzo dobre. W połączeniu z wysokim pokryciem palety DCI-P3 pozwalają na doświadczenie efektu HDR w rewelacyjnym wymiarze. Philips OLED 809 test wykazał, że telewizor ten obsługuje popularne formaty HDR, takie jak Dolby Vision i HDR10+.

W Samsungu S95D trybem najlepiej odwzorującym kolory jest tryb Filmmaker. Na nim przeprowadzamy wszystkie nasze testy. Chociaż początkowo obraz w tym trybie może wydawać się widzowi nieco cieplejszy, zapewnia on znacznie więcej szczegółów w porównaniu z trybem standardowym czy dynamicznym, który zawsze jest przesycony i sztuczny. Filmmaker jest zatem najbardziej zbliżony do wizji twórców filmowych i idealny do oglądania wysokiej jakości treści. Warto jednak zauważyć, że, ustawienia fabryczne nie są idealne, pomimo że do czynienia ze sprzętem z segmentu premium. Obraz może zawierać pewne błędy, które wpływają na ogólną jakość wyświetlanych scen. Przykładem są spadki koloru czerwonego w balansie bieli, zarówno w treściach HD, jak i HDR. Testy Colour Checker wykazały, że barwy odbiegają w stronę zimniejszych tonów. Obraz jest zdominowany przez barwę niebieską a całość kolorów jest zniekształcona. Jak można zobaczyć na poniższym zdjęciu, chłopczyk z filmu prezentuje się w zimniejszych tonach przez co wygląda mniej natrulanie. Jeśli chodzi o charakterystykę jasności dla treści HD jest dość poprawna, choć występują niewielkie błędy. Największy problem pojawia się jednak przy wyświetlaniu treści 4K HDR. Krzywa EOTF, która w testach planszowych wydaje się na pierwszy rzut oka odpowiednia, w rzeczywistych scenach filmowych pokazuje, że telewizor czasami „kombinuje” z obrazem. Sprawia to, że w niektórych scenach obraz jest nieco rozjaśniony, a w innych przyciemniony.

Samsung S95D oferuje całkiem niezłe odwzorowanie kolorów fabrycznie, jednak ma pewne niedociągnięcia, które mogą wymagać kalibracji, aby w pełni wykorzystać potencjał tego telewizora. Proces jest zalecany aby uzyskać jak najbardziej naturalny i imersyjny obraz.

Najlepszym trybem fabrycznym, na którym wykonywaliśmy wszystkie nasze testy, był "Filmmaker", co jest już raczej standardem w telewizorach tego producenta. Sprawdźmy jednak, jak wyglądała jego charakterystyka przed przystąpieniem do procesu kalibracji. Pierwszym aspektem, któremu się przyjrzymy, jest balans bieli, gdyż mimo że niepozorny, to od niego zależy, czy obraz będzie pozbawiony wszelkiego rodzaju zafarbów. Wykres jasno pokazuje, że zarówno w materiałach SDR, jak i HDR, zdecydowaną dominacją odznaczyły się dwa kolory: czerwony i zielony, co spowodowało mocny żółty zafarb, który był wszechobecny na całym obrazie. Doskonale to widać na palecie "ColourChecker", gdzie wszystkie barwy powędrowały w kierunku swoich cieplejszych odpowiedników. Drugą rzeczą, którą weźmiemy pod lupę, są naszym zdaniem dwa najważniejsze wykresy w kontekście oceny jakości obrazu: gamma oraz krzywa EOTF. Obie mają za zadanie utrzymać odpowiednią jasność oraz kontrastowość. Pierwszy z nich służy do opisywania poziomu jasności w materiałach SDR, zaś drugi ukazuje tempo wzrostu luminancji. Analizując pierwszy z nich, możemy zauważyć, że został on niezwykle obniżony względem wartości referencyjnej zaznaczonej pomarańczową linią. Taki stan rzeczy skutkował przede wszystkim gwałtownym wzrostem jasności oraz znacznym obniżeniem kontrastu, wręcz nieprzypominającym tego z telewizorów OLED. Krzywa EOTF wykazała się większą "rozwagą" i jedynie w delikatny sposób rozjaśniała całość obrazu do 50% maksymalnej jasności.

Jak bardzo może zmienić się jakość obrazu telewizora po kalibracji? Po przeprowadzeniu kalibracji w Samsungu S95D balans bieli został znacząco poprawiony, eliminując wszelkie poważne błędy, co pozwoliło uzyskać bardziej naturalne i harmonijne odwzorowanie kolorów. W przypadku treści 4K występują jedynie drobne niedoskonałości, które jednak nie wpływają na ogólną jakość obrazu. Dzięki kalibracji widzowie mogą teraz cieszyć się bardziej zrównoważonymi tonami, powalając lepiej oddać zamierzenia twórców filmowych. Kontrast również uległ poprawie, a gamma wykazuje jeszcze lepsze wyniki. Oznacza to, że różnice między jasnymi a ciemnymi partiami obrazu stały się bardziej wyraźne, przekładając się na lepszą głębię i detaliczność scen. W rezultacie cienie zyskały więcej szczegółów, a jasne obszary nie są już tak przytłaczające, co daje bardziej realistyczne wrażenia wizualne. Należy jednak zauważyć, że krzywa EOTF znajduje się lekko poniżej oczekiwanego poziomu, co może wpływać na sposób, w jaki telewizor radzi sobie z dynamicznymi scenami. Mimo to, po kalibracji ogólna jakość obrazu znacząco się poprawiła, a widzowie mogą teraz bardziej cieszyć się doświadczeniem wizualnym, które jest bardziej zbliżone do zamierzeń twórców. Telewizor lepiej radzi sobie z subtelnymi przejściami tonalnymi i kontrastem, czyniąc go bardziej odpowiednim do oglądania filmów i programów w wysokiej rozdzielczości. Ostatecznie, obraz po kalibracji jest mocno zbliżony do referencyjnego sprawiając, że doświadczenie wizualne staje się jeszcze bardziej satysfakcjonujące.

Philips, tak samo jak większość czołowych producentów, od lat udostępnia zaawansowane narzędzia pozwalające na proces kalibracji. Znajdziemy tu więc 2- i 20-punktową regulację skali szarości oraz zaawansowany system CMS (Color Management System). Jak sami możecie spostrzec, przyniosło to niezwykle korzystne rezultaty i gruntownie zmieniło postrzegany obraz. Praktycznie każdy z przytoczonych wyżej elementów przeszedł metamorfozę i został sprowadzony do swojej naturalnej postaci. Szczególnie jest to widoczne na palecie "ColourChecker", gdzie zmierzone próbki harmonijnie są na swoich miejscach. Trzeba przyznać, że balans bieli wyszedł nad wyraz dobrze, dzięki czemu będziemy mogli cieszyć się czystym obrazem pozbawionym jakiejkolwiek tinty zarówno w materiałach SDR, jak i HDR. Największa bolączka OLED809, czyli gamma, została odpowiednio wymodelowana i tylko gdzieniegdzie wykazuje drobne błędy, które nie będą rzutować na całość. Krzywa EOTF została natomiast pozbawiona tego delikatnego rozjaśnienia i teraz prezentuje się wręcz referencyjnie.

Jak telewizor poradzi sobie z przejściami tonalnymi w materiałach o gorszej jakości? Generalnie rzecz biorąc, S95D spisuje się wręcz idealnie. Na planszy z żarówką nie widać praktycznie żadnych przejść między odcieniami szarości, czyniąc go jednym z najlepszych telewizorów, jakie testowaliśmy pod tym względem.

Jeśli chodzi o obróbkę cyfrową, całość obrazu — od gałęzi po postacie modeli — została dobrze oddana, bez żadnych poszarpanych krawędzi ani mocno widocznych konturów. Musimy jednak zwrócić uwagę na jedną kwestię: obraz został lekko przycięty. Mimo to telewizor radzi sobie znakomicie, a detale w gorszej jakości materiałach są wciąż zauważalne i dobrze zdefiniowane.

Philips OLED 809 nie poradził sobie najlepiej w teście płynności przejść tonalnych. Przechodząc do części testu, gdzie sprawdzamy zachowanie algorytmów telewizora, ponownie sprawdzimy funkcję odpowiedzialną za usuwanie posteryzacji. Faktycznie, taka funkcja istnieje w menu i posiada kilka dostępnych opcji. Jak możecie zaobserwować na zdjęciu po lewej stronie, mimo że jej obecność została przez nas potwierdzona, nie jest użyteczna. Jedynie na najwyższym ustawieniu dobrze usuwa niepłynności, jednakże rozmywa przy tym cały obraz. Dlatego też jest w ogóle nieużyteczna.

Nie raz i nie dwa zdarza się Wam i nam oglądać materiały o niższej jakości. W tym przypadku jakość algorytmów upscalujących obraz może mieć tutaj zbawienne działanie. Musimy przyznać, że te zaimplementowane w OLED 809 działają dość sprawnie i podnoszą jakość obrazu bez widocznych artefaktów. Można zauważyć jedynie lekkie strzępienie się krawędzi, jednakże raczej nie będzie to widoczne podczas normalnego oglądania.

Telewizor Samsung S95D, wyposażony w matrycę o częstotliwości odświeżania 120 Hz (a w odpowiedniej konfiguracji PC nawet 144 Hz), zapewnia znakomitą płynność ruchu. Samsung oferuje różnorodne ustawienia wyrazistości obrazu w skali dziesięciopunktowej, pozwalając użytkownikom dostosować wyświetlanie do własnych preferencji - czy obraz ma być bardziej filmowy/klatkowy, czy bardziej teatralny/płynny. W testach z UFO matryca OLED pokazuje swoje zalety, eliminując wszelkie smużenie. Błyskawiczna reakcja pikseli sprawia, że dynamiczne ruchy są odwzorowywane z niespotykaną precyzją.

Maksymalne odświeżanie, jakie jesteśmy w stanie ustawić w testowanym telewizorze, to 144 Hz. Taką wartość jesteśmy w stanie osiągnąć po podpięciu do naprawdę mocnego PC-ta. W przypadku konsol czy telewizji wszystko zostaje po staremu i ma. Dla osób, które wymagają wysokiej płynności ruchu lub nie lubią charakterystycznego szarpania filmów nagranych w 24 kl/s, producent przygotował dość rozbudowany system upłynniania ruchu. W dedykowanej zakładce znajdziemy suwak „Płynność” odpowiadający za eliminowanie szarpania oraz „Redukcję rozmycia”, który pomoże w zwiększeniu ostrości dynamicznych elementów. Funkcja działa bardzo dobrze i granularnie, tzn. każde z ustawień ma realny wpływ na postrzeganie ruchu. Wspominamy także, że działa ona przy odświeżaniu 120 Hz, gdyż działa on na wielokrotności materiałów filmowych czy telewizyjnych. Dzięki tak rozbudowanemu zestawowi każdy użytkownik znajdzie swój złoty środek. Na zdjęciu prezentujemy nasz wybór, czyli lekkie upłynnienie bez efektu opery mydlanej.

Na ruch mają wpływ nie tylko ustawienia w telewizorze, ale także sam czas reakcji matrycy. Telewizory OLED charakteryzują się najlepszym na rynku czasem reakcji, który w przypadku 809 wynosi ok. 0,1 ms. Nie ma matryc IPS/ADS czy tym bardziej VA, które by w znaczący sposób zbliżyły się do wyników paneli organicznych.

Telewizor Samsung S95D jest doskonale przystosowany do potrzeb graczy, oferując cztery porty HDMI 2.1, które obsługują kluczowe funkcje, takie jak Auto Low Latency Mode (ALLM), Variable Refresh Rate (VRR) oraz HDR Gaming Interest Group (HGIG). Porty HDMI 2.1 nie oferują pełnej przepustowości 48Gb, ale mimo to są wystarczające dla osiągnięcia odpowiedniej rozdzielczości i płynności. Dzięki tym technologiom gracze mogą cieszyć się płynniejszymi i bardziej responsywnymi rozgrywkami, co znacząco wpływa na komfort i wydajność podczas intensywnych sesji gamingowych. Jednym z największych atutów jest aplikacja Xbox, która pozwala na granie w chmurze bez potrzeby posiadania konsoli. Dzięki niej gracze mogą uzyskać dostęp do szerokiej gamy tytułów bezpośrednio na telewizorze, ciesząc się wysoką jakością obrazu i płynnością rozgrywki. Ponadto, S95D oferuje funkcję Game Bar, która umożliwia łatwe zarządzanie ustawieniami gry, w tym szybkie dostosowanie parametrów, takich jak zmiana proporcji ekranu, co może być niezwykle przydatne w różnorodnych grach i trybach rozgrywek. Warto też wspomnieć o wsparciu dla G-Sync oraz FreeSync, co jest ogromnym plusem dla użytkowników kart graficznych Nvidia i AMD. Mimo braku wsparcia dla Dolby Vision, telewizor nadal oferuje znakomite funkcje, które sprawiają, że jest idealnym wyborem dla fanów konsolowego grania. W sumie, S95D łączy nowoczesne technologie z doskonałą jakością obrazu, tworząc kompletny pakiet dla każdego gracza.

Telewizor Philips OLED 809 wspiera wszystkie technologie wchodzące w skład standardu HDMI 2.1, i w trakcie przeprowadzania naszych testów każda z nich aktywowała się bez najmniejszego problemu. Dlatego też musimy stwierdzić, że telewizor ten idealnie nada się dla wszystkich graczy, zarówno tych wykorzystujących konsolę, jak i komputer. Warto wspomnieć, że producent zdecydował się na implementację trybu HGIG, które stanowi świetną alternatywę dla Dolby Vision, które niestety w OLED809, jest niegrywalne przez bardzo wysoki input lag.

Ukłonem w stronę graczy jest również wyposażenie telewizora w dedykowany dla nich GameBar, który pozwala na monitorowanie bieżących parametrów rozgrywki oraz szybką zmianę ustawień. Znajdziemy tam również funkcję włączenia celownika, który będzie bardzo przydatny podczas strzelania z karabinu snajperskiego, ale z tzw. biodra. Poza tym możemy odnaleźć także funkcję wzmocnienia cieni dla lepszej widoczności w cieniach oraz filtr kolorów dla graczy z niepełnosprawnością wzroku.

Podsumowując, OLED 809 stanowi bardzo dobre i wszechstronne urządzenie dla graczy. Każda osoba, która zakupi ten telewizor w celu grania na nim, nie musi się martwić o cokolwiek, gdyż jest on po prostu stworzony do grania. Tym bardziej, że funkcje takie jak VRR, ALLM, G-Sync, FreeSync czy rozgrywka w HDR Dolby Vision pozwolą na jeszcze większe wczucie się w ulubiony tytuł. Na koniec dodamy jeszcze, że jedynym minusem telewizora w trybie gry jest sztuczne wyostrzenie obrazu, niezależnie od ustawień, i nie da się go "zmiękczyć".