Sony Bravia 9 (XR90) vs Sony X75WL

Wyniki pomiarów jasności w Sony Bravia 9 są fenomenalne. Każda ze scen osiąga grubo ponad 1500 nitów, a oglądając filmy, niekiedy telewizor rozbłyśnie jeszcze mocniej. Nie trzeba dodawać, że taka jasność pozwala na niespotykane dotąd przeżycia i obcowanie z jakością materiałów wideo na najwyższym możliwym poziomie. Dzięki wysokiemu pokryciu palety barw DCI-P3 obraz jest pełen kolorów i w połączeniu z tak wysoką luminancją wręcz oddycha. Dzięki wysokiej jasności szczytowej, widzowie mogą cieszyć się pełnią barw nawet w najtrudniejszych scenach, takich jak te oparte na dynamicznych zmianach oświetlenia. Bravia 9 oferuje wsparcie dla formatów Dolby Vision i HDR10, co dodatkowo podnosi wrażenia z oglądania.

Wykres luminacji dla telewizora X75WL Sony wykazał wartość maksymalną na poziomie 350 nit, co niestety nie jest wynikiem imponującym. Telewizor nie zaskakuje jasnością, a wszystkie testowane przez nas sceny HDR były pozbawione głębi i odpowiedniego efektu świetlnego, który powinien towarzyszyć treściom HDR. Dodatkowo, tragiczne pokrycie palety barw DCI-P3 utrudnia telewizorowi odwzorowanie bogatych kolorów, co znacząco wpływa na ogólne wrażenia z oglądania treści w trybie HDR. Brak odpowiedniej jasności i słabe pokrycie kolorów sprawiają, że efekty HDR są w tym modelu bardzo ograniczone.

Najlepszym trybem fabrycznym w telewizorach Sony od lat niezmiennie pozostaje „IMAX Enhanced”. To właśnie nim posługiwaliśmy się podczas całej procedury testowej. Pomimo tego, że w porównaniu do innych opcji predefiniowanych faktycznie jest najbardziej zbliżony do wzorca, to posiada szereg rzeczy, które można poprawić, by oglądanie stało się jeszcze przyjemniejsze. I gdy spojrzymy na gammę w materiałach SDR, zauważymy dość spore podbicie, które będzie wiązało się z przekontrastowaniem obrazu. Warto zwrócić uwagę na to, że sam początek wykresu posiada jeszcze większe wybicie względem referencji, co doprowadza do zlania się detali w czerniach, tworząc jednorodną plamę. Krzywa EOTF w treściach HDR wyglądała dość poprawnie i charakteryzowała się jedynie niewielkimi odstępstwami od referencji. Natomiast cechą wspólną dla jednego i drugiego były: dominanta koloru zielonego w balansie bieli, problem ze szarościami oraz ogólne rozstrojenie kolorów. Rzeczą, która najbardziej rzucała się w oczy, była ta związana z nierównomiernym rozłożeniem barw w balansie bieli. Przez nadmiarowość ww. koloru obraz pokryła nieprzyjemna zielonkawa tinga.

Testy odwzorowania barw dla modelu Sony X75WL przeprowadzane są w trybie filmowym, który oferuje najlepsze ustawienia obrazu, ale również posiada swoje błędy. Największym problemem w przypadku X75WL Sony jest balans bieli – zarówno dla treści HD, jak i 4K HDR – który charakteryzuje się dominacją koloru niebieskiego. Przez to cały obraz jest zbyt zimny w odczuciu. Colour checker potwierdza te błędy, pokazując, że kolory odchodzą w kierunku chłodniejszych odcieni. Jeśli chodzi o charakterystykę jasności, to gamma kontrastowa jest na całkiem przyzwoitym poziomie, jednak tego samego nie można powiedzieć o krzywej EOTF. Występują duże problemy z utrzymaniem odpowiedniej jasności – obraz jest albo zbyt mocno rozjaśniony, albo zbyt przygaszony, co wpływa na odbiór wizualny treści.

Odwzorowanie barw po procesie kalibracji należy uznać za znakomite. Niezależnie od sygnału, czy to SDR, bądź HDR, możemy liczyć na obraz niezwykle zbliżony do tego, który widział reżyser filmowy. Praktycznie każda wada obrazu została wymodelowana i maksymalnie poprawiona. Było to możliwe dzięki zaawansowanym narzędziom do przeprowadzenia procesu kalibracji, które Sony od lat udostępnia w swoich telewizorach, wśród których znajdziemy 2- i 20-punktową regulację skali szarości oraz bardzo rozbudowany CMS.

X75WL Sony to jeden z tych przypadków, gdzie kalibracja obrazu może nie jest mocno spektakularna, ale daje bardzo dobrą poprawę w odczuciu kolorów. Balans bieli, zarówno dla materiałów HD, jak i 4K, został poprawiony dość mocno – nie mamy już tutaj silnej dominacji chłodniejszych odcieni. Wykres gamma również prezentuje się stabilniej, co przekłada się na lepszą jakość obrazu. Największym problemem pozostaje jednak krzywa EOTF, odpowiadająca za jasność w materiałach 4K. Ze względu na ograniczenia technologiczne telewizora (matryca IPS oraz brak technologii lokalnego wygaszania), trudno mówić o znaczącej poprawie, gdyż nie jesteśmy w stanie uzyskać więcej z tego modelu. Mimo tych ograniczeń, tonalność obrazu została znacząco poprawiona.

Przyjrzyjmy się raz jeszcze jakości przejść tonalnych, ale tym razem poddamy analizie jakość skalowania obrazu, która będzie niebagatelnie ważna przy oglądaniu materiałów słabszej jakości. Na pierwszy ogień weźmiemy funkcję odpowiedzialną za jakość przejść tonalnych. I o ile domyślnie są one dość przeciętne, to już po aktywowaniu opcji, nawet na najmniejszy stopień, możemy śmiało powiedzieć, że te są jednymi z lepszych, które widzieliśmy. Śmiało można włączyć tę funkcję, gdyż nie powoduje ona żadnego negatywnego zjawiska, takiego jak np. rozmycie ziarna filmowego.

Sony od dobrych kilku lat chwali się tym, że jego procesor "XR" nie ma sobie równych, jeśli chodzi o skalowanie obrazu. I nam wcale nie jest tak trudno w to uwierzyć, bo faktycznie obraz jest niezwykle ostry, ale przy tym bardzo naturalny.

W przypadku przejść tonalnych o niskiej jakości, telewizor Sony X75WL wypada słabo. Brak jakiejkolwiek funkcji poprawiającej przejścia tonalne skutkuje zauważalnymi niedoskonałościami w gradacji kolorów. Na plus można jednak zaliczyć całkiem dobrą obróbkę cyfrową – obraz jest wyświetlany bez overscanu, a całość prezentuje się stosunkowo dobrze dzięki dodanej lekkiej ostrości, która może podobać się niektórym użytkownikom.

Maksymalna częstotliwość odświeżania Sony Bravia 9 wynosi 120 Hz. Jest to niezbędne minimum, by oglądać przede wszystkim sport czy materiały posiadające dużą dynamikę ruchu, przy zachowaniu ostrego i płynnego obrazu. Dla wymagających użytkowników producent zaimplementował bardzo rozbudowany system upłynnienia, który został podzielony na trzy segmenty: Gładkość (Film), Gładkość (Kamera) oraz Czystość. Pierwsze dwie odpowiadają za kolejno: stopień rozmycia oraz stopień upłynnienia. Trzecia z opcji szerzej opisana będzie poniżej. Natomiast wszystkie ustawienia możemy regulować na wiele stopni, co każde z nich przyniesie efekt, dzięki czemu możemy być pewni, że znajdziemy swój własny złoty środek. Na zdjęciu prezentujemy ustawienie z lekkim upłynnieniem, bez efektu opery mydlanej.

Telewizor X75WL Sony wyposażony jest w matrycę 60 Hz, co sprawia, że jest bardziej odpowiedni do oglądania filmów niż do dynamicznych gier. Model ten posiada funkcję upłynniacza ruchu o nazwie Motionflow, która pozwala użytkownikowi dostosować obraz w 10-stopniowej skali. Gładkość odpowiada za dodawanie klatek pośrednich, zwiększając przy tym płynność ruchu, a obraz staje się bardziej teatralny, minimalizując efekt przycięcia. Czystość redukuje rozmycie ruchu, co jest szczególnie przydatne przy szybkich scenach, takich jak sport czy dynamiczne akcje w filmach. Dzięki tej funkcji użytkownik może dostosować płynność i ostrość ruchu do własnych preferencji.

Telewizor Sony Bravia 9 został wyposażony w cztery złącza HDMI. Co jednak dość niezrozumiałe dla tej klasy urządzenia, jedynie dwa z nich pracują w standardzie 2.1. Nie należy jednak odebrać tego, że prawie wszystkie funkcje działają znakomicie i nie powodują żadnych negatywnych odczuć z ich włączeniem. Gry działające czy to w HDR10, czy w Dolby Vision mają bardzo krótki input lag, co pozwala na bardzo komfortową sesję z tytułem. Pocieszeniem zostaje fakt dobrej implementacji trybu HGIG, który po odpowiednim dostrojeniu nie odbiega znacząco od Dolby Vision.

Rok temu Sony dodało do swoich telewizorów to, co u niektórych producentów od lat było standardem. Mowa tu oczywiście o pasku GameBar, pozwalającym na szybką edycję ustawień bez konieczności wychodzenia z gry. Implementacja tej funkcji przebiegła pomyślnie i działa bardzo sprawnie. Do naszej dyspozycji zostały oddane takie udogodnienia jak: siatka celownika, korektor czerni czy możliwość zmniejszenia ekranu do proporcji monitorów gamingowych.

Sony Bravia 9 z pewnością znajdzie swoje grono fanów, a najpewniej zrobi to wśród miłośników PlayStation. I tutaj musimy przyznać, że będzie to najrozsądniejszy wybór, gdyż w praktyce zarówno konsola, jak i telewizor posiadają dokładnie te same możliwości. Patrząc jednak szerzej, to pomijając problemy z Dolby Vision w grach, nie można odebrać Bravii 9 tego, że jest bardzo dobrym telewizorem w kontekście gier.

X75WL nie jest najlepszym telewizorem dla graczy. Posiada jedynie funkcję ALLM (Auto Low Latency Mode) oraz podstawowy Game Bar, które nie wystarczą, by zadowolić bardziej wymagających użytkowników. W tej kategorii cenowej można oczekiwać wsparcia dla takich funkcji, jak VRR czy 120 Hz - odświeżania - chociaż w FULLHD, które są już standardem – niestety, tutaj ich brakuje. To duży minus dla Sony, ponieważ konkurencja oferuje znacznie więcej dla graczy w podobnym budżecie.