TCL C655 Pro vs Panasonic W70A

W kategorii jakości efektu HDR telewizor TCL 655 PRO pokazuje niezłe możliwości, osiągając 550 nitów szczytowej jasności. Dzięki temu można cieszyć się efektami HDR, co świetnie widać na przykładzie scen takich jak pierwsza z filmu Life of Pi czy ostatnia plansza z The Meg. Niemniej jednak, ograniczona liczba stref wygaszania powoduje pewne problemy. Choć w jasnych scenach telewizor prezentuje się lepiej niż jego niższy model, to w bardziej wymagających scenach, jak druga i czwarta scena z Sicario 2, radzi sobie gorzej. Algorytm wygaszania dąży do uzyskania głębokiej czerni, jednak kosztem jasności – co w tych momentach powoduje spadek jasności nawet o połowę. W tych trudniejszych scenach z małymi elementami, trudno szukać jakiś pochwał a efekt HDR przypomina raczej SDR. Mimo wszystko na pochwałę zasluguje pokrycie palety barw, które, podobnie jak w wersji bez dopisku PRO, jest na bardzo dobrym poziomie.

HDR w Panasonic W70A niestety nie zachwyca. Jasność na poziomie 250–300 nitów to po prostu za mało, by poczuć prawdziwą magię kinowych efektów w dynamicznych, jasnych scenach. Obrazy, które powinny „wybuchać” światłem, wyglądają raczej płasko, a drobne detale w jasnych obszarach często giną w przeciętnej luminancji matrycy. Na plus można zaliczyć fakt, że efekt HDR jest przynajmniej stabilny. Telewizor nie wpada w przesadne rozjaśnienia ani nie gubi detali przy gwałtownych zmianach scen. Wszystko jest przewidywalne i spokojne, choć niestety mało efektowne. Kolejnym problemem jest pokrycie palety barw. W70A nie został wyposażony w dodatkową warstwę kropek kwantowych (często znaną jako QLED), przez co kolory wyglądają raczej przeciętnie. Brakuje głębi czerwieni, nasycenia zieleni i precyzji w odwzorowaniu subtelnych odcieni.

Każdy z naszych testów telewizorów przeprowadzany jest w trybie filmowym, który zazwyczaj oferuje najlepsze odwzorowanie barw. Mimo to nawet ten tryb nie jest wolny od problemów, jak zauważyliśmy w modelu TCL 655 PRO.

W przypadku treści HD balans bieli wyraźnie przesuwa się w stronę czerwieni, a efekt ten staje się szczególnie widoczny na scenie z Gwiezdnych Wojen, gdzie białe elementy scenerii nabierają różowego odcienia. Dla materiałów 4K HDR sytuacja wygląda lepiej, ale widoczna jest tendencja do nadmiernego podkreślania koloru niebieskiego. W rezultacie obraz może sprawiać wrażenie sztucznej ostrości, co okazuje się mało komfortowe dla oka w dłuższej perspektywie. Charakterystyka jasności również pozostawia wiele do życzenia. Wykres Gamma wskazuje na poważne trudności z nadmiernym rozjaśnianiem, przez co całość prezentuje się wyblakle. Dodatkowo, krzywa EOTF ujawnia duże problemy z reprodukcją bardzo małych elementów – są one nadmiernie przygaszone, jak szczegółowo opisaliśmy w akapicie dotyczącym efektów HDR.

Panasonic W70A został przez nas przetestowany w trybie filmowym, który teoretycznie powinien gwarantować najbardziej naturalne odwzorowanie obrazu. Niestety, jak to często bywa w budżetowych telewizorach, rzeczywistość okazała się daleka od ideału.

W treściach HD (SDR) balans bieli został mocno zaburzony przez nadmiar czerwieni oraz wyraźny spadek w tonach niebieskich. Efekt? Obraz miał wyraźnie ciepłą, wręcz żółtawą poświatę, co dobrze widać na zdjęciu porównawczym. W przypadku materiałów 4K HDR sytuacja się odwróciła. Tutaj obraz stał się nadmiernie zimny i niebieskawy, co sprawiło, że sceny traciły swoją naturalność i głębię. Różnice są widoczne nawet gołym okiem, zwłaszcza w jasnych partiach obrazu. Test palety Colour Checker potwierdził nasze obserwacje. Większość próbek barwnych nie trafiała w swoje założone punkty, „uciekając” w stronę cieplejszych odcieni w SDR i chłodniejszych w HDR. Jeśli chodzi o charakterystykę jasności, zarówno gamma, jak i krzywa EOTF wykazały spore problemy. Obraz miał tendencję do nadmiernego rozjaśniania niektórych partii, co zaburzało balans i prowadziło do utraty detali w ciemniejszych oraz jaśniejszych obszarach.

Podsumowując – fabryczne ustawienia odwzorowania barw w Panasonic W70A pozostawiają wiele do życzenia. Obraz jest daleki od neutralności, a błędy w balansie bieli oraz gamma sprawiają, że potrzeba solidnej kalibracji, aby wydobyć z tego telewizora jego pełny potencjał.

Po kalibracji telewizora TCL 655 PRO zauważalna jest wyraźna poprawa w balansie bieli, gdzie udało się całkowicie wyeliminować tendencję do nadmiernego zaróżowienia ekranu, co wcześniej było widoczne w trybie fabrycznym. Obraz nabrał bardziej naturalnych tonów, szczególnie w białych i jasnych elementach, co pozytywnie wpływa na ogólny odbiór obrazu. Jeśli chodzi o charakterystykę jasności, wykres Gamma również uległ poprawie – ekran nie jest już nadmiernie rozjaśniony, co wcześniej sprawiało, że obraz wyglądał na wyblakły. Mimo to, nadal występują pewne problemy z krzywą EOTF, które trudno wyeliminować ze względu na konstrukcję telewizora i jego ograniczoną liczbę stref podświetlania. Te ograniczenia nie pozwalają uzyskać idealnych wyników w tej kwestii. Jednak mimo tego drobnego mankamentu, ogólny efekt po kalibracji jest naprawdę znakomity, zapewniając wysoką jakość obrazu i bardzo dobre odwzorowanie kolorów.

Panasonic W70A, mimo swoich ograniczeń, dał nam spore pole do popisu podczas kalibracji. Dzięki dobrze rozbudowanym narzędziom udało się uzyskać znacznie lepszy balans bieli zarówno w treściach HD (SDR), jak i 4K HDR. Zniknęły problemy z nadmiarem czerwieni w SDR i przesadnym chłodem obrazu w HDR. Poprawiona została także charakterystyka jasności gamma, która teraz zachowuje stabilność i nie prowadzi do nadmiernego rozjaśniania czy utraty detali w ciemniejszych obszarach.

Więc gdzie jest problem? Niestety, są bariery, których nawet profesjonalna kalibracja nie jest w stanie przeskoczyć. Kiepskie pokrycie szerokiej palety barw sprawia, że telewizor nie jest w stanie oddać pełni kolorów w materiałach HDR. Brakuje nasycenia, a subtelne przejścia kolorystyczne nadal wyglądają na nieco „spłaszczone”. Kolejnym ograniczeniem jest zarządzanie jasnością, które wynika z zastosowanej matrycy IPS. Na zdjęciu porównawczym z twarzą aktorki w kolorowym ubraniu doskonale widać, jak niektóre odcienie są wyraźnie przygaszone, a kolory tracą swoją głębię i wyrazistość.

Kalibracja wyciągnęła z W70A tyle, ile się dało. Obraz jest teraz znacznie bardziej naturalny, a błędy fabrycznych ustawień zostały skutecznie skorygowane. Niestety, ograniczenia sprzętowe w postaci słabego pokrycia palety barw i przeciętnej matrycy sprawiają, że nawet po kalibracji nie jesteśmy w stanie uzyskać spektakularnych efektów, zwłaszcza w treściach HDR.

Telewizor TCL 655 PRO radzi sobie całkiem dobrze z przejściami tonalnymi w materiałach o niższej jakości. Funkcja "Stopniowe wygładzanie" w niskim ustawieniu skutecznie wygładza przejścia tonalne, jednak odbywa się to kosztem utraty pewnych istotnych detali, takich jak struktura obiektów. Na plus zasługuje fakt, że nie wpływa negatywnie na ziarno filmowe, co pomaga zachować naturalny wygląd obrazu.

W kontekście obróbki cyfrowej, telewizor dodaje sztucznej ostrości, Może się to spodobać użytkownikom preferującym wyrazistszy obraz. Jednak osoby, które wolą bardziej miękki, subtelny wygląd, mogą uznać to za wadę. Dodatkowo, pewnym minusem jest przycięcie obrazu przez overscan, co ogranicza pole widzenia i obcina krawędzie kadru. Może być to problematyczne w niektórych scenach - np. paski wiadomości.

Sprawdziliśmy, jak Panasonic W70A radzi sobie z poprawą treści o niższej jakości niż 4K, i trzeba przyznać, że w tej kwestii telewizor wypada całkiem przyzwoicie. Za wygładzanie przejść tonalnych odpowiada funkcja „Licznik zerowania”. Optymalnym ustawieniem okazała się opcja Średnia, która skutecznie wygładza problemy z gradacją kolorów, jednocześnie nie psując ziarna filmowego. To właśnie to ustawienie polecamy dla większości użytkowników, ponieważ zapewnia balans między poprawą płynności przejść a zachowaniem naturalności obrazu.

Jeśli chodzi o skalowanie obrazu, Panasonic W70A spisał się naprawdę dobrze. Testowa plansza z modelką wypadła pozytywnie – detale na jej ubraniu były dobrze odwzorowane, a kontury twarzy zachowały wyrazistość. W tle zauważyliśmy delikatne „ząbkowanie” na cienkich gałęziach, ale są to szczegóły, które dostrzeże tylko bardzo uważne oko. Warto jednak zwrócić uwagę na pewną przypadłość tego modelu – telewizor ma tendencję do overscanu, czyli lekkiego przycinania krawędzi obrazu. Nie jest to zbyt intensywne zjawisko i dla większości użytkowników będzie praktycznie niezauważalne, ale jeśli zależy nam na perfekcyjnym dopasowaniu kadru, warto mieć to na uwadze

Telewizor TCL C655 PRO wyposażony jest w matrycę 4K z częstotliwością odświeżania 60 Hz, co sprawia, że najlepiej sprawdzi się podczas oglądania filmów. Dodatkowo, funkcja "Redukcja migotania" umożliwia dostosowanie płynności obrazu, dając użytkownikowi wybór pomiędzy bardziej płynnym ruchem a kinowym, klatkowym efektem. Co więcej, telewizor dobrze radzi sobie z materiałami w niższych rozdzielczościach, takich jak Full HD i 2K, oferując odświeżanie na poziomie 120 Hz, co z pewnością przypadnie do gustu graczom, którzy mogą cieszyć się płynniejszym obrazem, choć kosztem niższej rozdzielczości.

Panasonic W70A został wyposażony w matrycę 60 Hz, co od razu sugeruje, że telewizor najlepiej sprawdzi się przy oglądaniu filmów, seriali czy codziennych treści telewizyjnych. W bardziej dynamicznych scenach, jak transmisje sportowe czy gry, ograniczenia panelu są już bardziej zauważalne. Na plus trzeba jednak zaznaczyć obecność upłynniacza ruchu o nazwie „Efekt”, który oferuje trzy stopnie regulacji – niski, średni i wysoki.

Każde z ustawień pozwala dostosować płynność ruchu do własnych preferencji, minimalizując efekt smużenia i poprawiając klarowność dynamicznych ujęć. W praktyce, ustawienie Średnie wydaje się najbardziej uniwersalne – oferuje lepszą płynność bez nadmiernego „efektu opery”, który może wyglądać sztucznie w filmach fabularnych. Ustawienie Wysokie może się sprawdzić przy transmisjach sportowych, ale w filmach potrafi zaburzyć naturalny charakter ruchu.

Telewizor TCL C655 PRO oferuje niemal idealny zestaw funkcji dla graczy, wspierając wszystkie kluczowe technologie, które znacząco poprawiają komfort rozgrywki. Funkcja ALLM automatycznie przełącza telewizor w tryb o niskim opóźnieniu, dzięki czemu responsywność jest lepsza, a opóźnienia sygnału zminimalizowane – szczególnie ważne w dynamicznych tytułach. VRR synchronizuje częstotliwość odświeżania ekranu z liczbą klatek generowanych przez konsolę, eliminując efekt rozrywania obrazu, tym samym gwarantując płynniejszą rozgrywkę.

Obsługa Dolby Vision w trybie gier umożliwia bardziej szczegółowe odwzorowanie kolorów i kontrastu w grach wspierających ten format, a Game Bar oferuje szybki dostęp do istotnych ustawień, takich jak czas reakcji czy poziom opóźnienia. Niestety, model nie wspiera rozdzielczości 4K przy 120 Hz, co może rozczarować najbardziej wymagających graczy. Jednak dla tych, którzy są w stanie zrezygnować z 4K, obsługa Full HD i 2K przy 120 Hz zapewnia wyjątkowo płynny obraz, stanowiąc atrakcyjną alternatywę dla miłośników wyższych częstotliwości odświeżania.

Panasonic W70A to telewizor, który sprawdzi się raczej u osób, które grają okazjonalnie niż u zapalonych graczy. Matryca 60 Hz nie pozwala na pełne wykorzystanie potencjału konsol nowej generacji, zwłaszcza w dynamicznych tytułach. Brak HDMI 2.1 trochę ogranicza możliwości, ale na szczęście znajdziemy tutaj funkcje takie jak ALLM, czyli automatyczne przełączanie w tryb gry, oraz VRR, który pomaga zminimalizować efekt rozrywania obrazu. Na plus warto też zaznaczyć obsługę Dolby Vision w grach oraz HGiG, dzięki czemu HDR jest bardziej przewidywalny i wygląda solidnie. Szkoda tylko, że zabrakło tutaj Game Bara. Ta funkcja jest już standardem w wielu telewizorach i daje szybki dostęp do najważniejszych ustawień dla graczy. W70A daje radę, jeśli chodzi o granie, ale ma swoje ograniczenia. Sprawdzi się w spokojniejszych tytułach, a bardziej wymagający gracze mogą poczuć niedosyt.